7 درمان خانگی تریکومونیازیس و روش‌های مرسوم پزشکی
درمان خانگی تریکومونیازیس یا عفونت واژن یکی از معضلات اساسی بانوانی است که به این بیماری عفونی خطرناک مبتلا شده‌اند. درمان عفونت واژن، بسته به نوع آن راه‌های متفاوتی دارد. افزایش آگاهی در این زمینه به از بین بردن این عفونت کمک خواهد کرد. به خاطر داشته باشید، درمان خانگی عفونت واژن، به ویژه در مقابله با عفونت قارچی واژن موثر است. اگر برای نخستین بار به این بیماری دچار شده‌اید، بهتر است به جای استفاده از روش‌های درمان عفونت واژن در خانه به پزشک مراجعه کنید تا بهترین شیوه درمان را پیش بگیرید.
تریکومونیازیس چیست؟
تریکومونیازیس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی (STD) در جهان است. گاهی اوقات از آن به سادگی به عنوان تریچ یاد می‌شود. اگرچه علائم بسیار ناراحت کننده‌ای ایجاد می‌کند، ولی درمان خانگی تریکومونیازیس بسیار ساده است. اعتقاد بر این است که تا 70درصد از افراد مبتلا به تریکومونیازیس هیچ علامتی ندارند.
در واقع اکثر افراد مبتلا به تریکومونیازیس حتی نمی‌دانند آلوده هستند. این عفونت توسط انگلی به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود که انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ اگرچه گونه‌های مختلف گاو، کبوتر و سایر حیوانات را نیز درگیر می‌کند.
خوشبختانه، درمان خانگی تریکومونیازیس در دسترس است. اگرچه تریکومونیازیس یک بیماری مقاربتی کمتر شناخته شده نسبت به سایر عفونت‌های مقاربتی است، اما همچنان می‌تواند بسیار جدی باشد. در صورت عدم درمان، منجر به تغییراتی در دهانه رحم زنان خواهد شد.
این ممکن است خطر زایمان زودرس در زنان باردار و همچنین خطر وزن کم هنگام تولد را برای نوزادان آن‌ها افزایش دهد. برخی از مطالعات همچنین نشان می‌دهد که تریکومونیازیس با خطر سرطان دهانه رحم، بیماری التهابی لگن و خطر ناباروری مرتبط است. همچنین می تواند ابتلا به HIV یا انتقال اچ آی وی به شریک زندگی را آسان‌تر کند.
بیشتر بخوانید: تشخیص تبخال تناسلی؛ آزمایش خون راهی کلیدی برای کشف ویروس
چگونه به تریکومونیازیس مبتلا می‌شوید؟
این عفونت از طریق تماس جنسی بین زن و مرد یا بین دو زن منتقل می‌شود. در زنان، تریکومونیازیس بیشتر واژن یا مجرای ادرار را درگیر می‌کند. تریکومونیازیس در مردان اغلب داخل آلت تناسلی (در مجرای ادرار) مشاهده می‌شود. این انگل روی سایر قسمت های بدن تاثیر نمی‌گذارد، زیرا انگل نمی‌تواند در مکان‌هایی مانند دهان و مقعد زنده بماند.
احتمال انتقال تریکومونیاز بین دو مرد بسیار کم است. در برخی موارد، بدن شما می‌تواند بدون درمان در عرض چند هفته یا چند ماه با تریکومونیازیس مبارزه کند. اما در بیشتر موارد، درمان خانگی تریکومونیازیس نیاز به درمان دارویی مکمل دارد. از آنجایی که می‌توانید بدون علائم تریکومونیازیس داشته باشید، بهتر است پس از درمان مجددا آزمایش شوید تا مطمئن شوید که عفونت از بین رفته است.
بیشتر بخوانید: علائم زگیل تناسلی در مردان، راه‌های درمان و چگونگی پیشگیری از آن
علت ابتلا به تریکومونیازیس
تریکومونیازیس توسط تریکوموناس واژینالیس (انگل میکروسکوپی)، یک تک یاخته متحرک تاژکدار ایجاد می‌شود.
تقریبا 174 میلیون نفر در سراسر جهان هر ساله به این انگل از طریق مسائل جنسی مبتلا میشوند که آن را به رایج‌ترین بیماری مقاربتی قابل درمان در سراسر جهان تبدیل می‌کند. در ایالات متحده تخمین‌زده می‌شود که حدود 3.7 میلیون نفر به این عفونت مبتلا هستند. فقط حدود 30درصد از این افراد علائم دارند که به درمان خانگی تریکومونیازیس می‌پردازند.
اندازه متوسط تریکومونادها یک و نیم میلی‌متر است (با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند). تولید مثل انگل‌ها هر 8 تا 12 ساعت اتفاق می‌افتد.
تریکوموناس واژینالیس در 14 تا 60درصد از مردانی که زنان آلوده به بیماری مبتلا هستند و در 67 تا 100درصد از زنان مردهایی که آلوده هستند به وجود می‌آید. مشخص نیست که چرا زنان بیشتر از مردان مبتلا میشوند. یک احتمال این است که مایع پروستات حاوی روی و سایر موادی باشد که برای تریکومونادها مضر است. خانم‌های مسن بیشتر از خانم‌های جوان‌تر به آن مبتلا هستند.
بیشتر بخوانید: آزمایش سوزاک برای تشخیص قطعی بیماری
علائم و نشانه‌های تریکومونیازیس
حدود 70درصد از افرادی که مبتلا میشوند هیچ علامتی ندارند. هنگامی که افراد دارای علائم هستند، شدت آن‌ها می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. علائم بین 5 تا 28 روز پس از آلوده شدن ظاهر می‌شود، اما علائم برخی از افراد دیرتر بروز پیدا می‌کند. علائم گاهی بهبود یا حتی از بین می‌روند و سپس در برخی افراد باز می‌گردند. در صورت عدم رعایت بهداشت جنسی و درمان خانگی تریکومونیازیس، عفونت می‌تواند ماه‌ها تا سال‌ها ادامه یابد. علائمی که در فرد مبتلا بروز می‌دهد عبارتند از:
بیشتر بخوانید: علائم زگیل تناسلی در زنان و راه‌های تشخیص HPV در دختران
علائم تریکومونیازیس در زنان عبارتند از:
- ترشحات واژن بدبو، خارش‌دار و معمولا کف‌آلود
- خارش، سوزش، قرمزی یا درد اندام تناسلی زنان
- خارش قسمت داخلی ران
- ناراحتی و درد هنگام ادرار کردن
- ترشحات واژن جدید یا غیرمعمول (ترشحات تریکومونیازیس می‌تواند شفاف، سفید، زرد یا سبز باشد)
- بوی واژن که اغلب به عنوان بوی ماهی توصیف می‌شود
- ناراحتی یا درد در حین رابطه جنسی
تریکومونیازیس در زنان علائمی ایجاد می‌کند که به راحتی با عفونت قارچی یا کلامیدیا اشتباه گرفته خواهد شد. به همین دلیل است که قبل از اینکه بخواهید وارد درمان خانگی تریکومونیازیس شوید علائم خود را بشناسید. تشخیص دقیق از طریق یک کلینیک یا متخصص بهداشت بسیار توصیه می‌شود.
بیشتر بخوانید: علائم ایدز در مردان 2 تا 6 هفته بعد از ورود ویروس پدیدار می‌شود
علائم تریکومونیازیس در مردان عبارتند از:
- خارش یا سوزش داخل آلت تناسلی
- درد یا سوزش بعد از ادرار یا انزال
- ترشح از آلت تناسلی
- درد و تورم در کیسه بیضه (از اپیدیدیمیت)
حتی اگر هیچ علامتی ندارید، اگر شما یا شریک زندگیتان تشخیص داده شده باشد، باید حداقل به دنبال درمان خانگی تریکومونیازیس باشید.
بیشتر بخوانید: واکسن گارداسیل؛ پیشگیری از زگیل تناسلی تا سرطان گردن رحم
عوامل خطرساز در ابتلا به تریکومونیازیس
هر فردی که از نظر جنسی فعال است، امکان دارد به تریکومونیازیس مبتلا شود؛ اما اگر شما یک زن بین سنین 16 تا 35 سال باشید بیشتر در معرض خطر هستید. سایر عوامل خطرساز عبارتند از:
- رابطه جنسی محافظت نشده
- استفاده نادرست از کاندوم
- شرکای جنسی متعدد
- داشتن رابطه جنسی با شخص دیگری که آلوده است یا رابطه جنسی ایمن ندارد
- داشتن تریکومونیازیس در گذشته
در صورت داشتن هر یک از این عوامل خطر برای تریکومونیازیس، آزمایش را در نظر بگیرید و شریک زندگی خود را به انجام همین کار تشویق کنید.
بیشتر بخوانید: درمان کلامیدیا؛ مبارزه با خطر ناباروری یا بارداری خارج از رحم
تشخیص تریکومونیازیس
تشخیص یا مشاهده مستقیم تریکومونادها روی نمونه‌ای از ترشحات واژن یا مجرای ادرار از طریق میکروسکوپ انجام می‌شود (آن‌ها خیلی کوچک هستند که با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شوند).
تریکومونادها گلابی شکل و دارای چندین تاژک (دم شلاق مانند) در یک انتها هستند. این آزمایش معمولا فقط در صورتی تجویز می‌شود که پزشک به عنوان تشخیص احتمالی به تریکومونیازیس مشکوک باشد. پزشک نمونه را در طول معاینه لگن در زنان جمع‌آوری می‌کند. او یک اسپکولوم ( ابزاری مخصوص برای بررسی و معاینه دستگاه تناسلی زنان به منظور تشخیص و درمان بیماری‌های زنان است) را وارد واژن می‌کند و سپس از یک اپلیکاتور با نوک پنبه برای جمع‌آوری نمونه استفاده خواهد کرد. سپس نمونه برای مشاهده روی لام میکروسکوپ قرار می‌گیرد. تریکومونادها به ندرت در طول آزمایش ادرار دیده میشوند.
تشخیص عفونت واژن معمولا جستجو برای درمان خانگی تریکومونیازیس و سایر بیماری‌های مقاربتی مانند سیفلیس، HIV، سوزاک یا کلامیدیا را تحریک می‌کند.
بیشتر بخوانید: درمان زگیل تناسلی؛ آیا درمان قطعی برای زگیل تناسلی وجود دارد؟
درمان‌های مرسوم بیماری تریکومونیازیس
عدم درمان خانگی تریکومونیازیس، علائم یا عوارض ناخوشایند و حتی خطرناک بسیاری ایجاد می‌کند. در بیشتر موارد، می‌توان با یک دوز آنتی‌بیوتیکی که با انگل مبارزه می‌کند، آن را درمان کرد.
بیشتر بخوانید: درمان ایدز؛ استفاده از داروهای ضدویروس برای مهار عفونت HIV
چه نوع آنتی بیوتیک‌هایی تریکومونیازیس را درمان می‌کنند؟
قرص‌های آنتی‌بیوتیک مترونیدازول یا تینیدازول معمولا برای درمان تریکومونیازیس تجویز می‌شود. برخی از افرادی که به تریکومونیازیس مبتلا میشوند گاهی به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم هستند یا ممکن است به یکی از آنتی‌بیوتیک‌ها حساسیت داشته باشند. در این موارد، داروی جایگزین یا ترکیبی از درمان‌ها تجویز می‌شود.
از آنجایی که این دو دارو تنها درمان‌های مرسوم برای تریکومونیازیس هستند، حامیان سلامت جنسی برای درمان خانگی تریکومونیازیس و گزینه‌های دارویی جدید تلاش می‌کنند.
بیشتر بخوانید: درمان سوزاک؛ از اندام‌های تناسلی تا گلو و چشم
چه مدت طول می‌کشد تا از شر تریکومونیازیس خلاص شوید؟
هر دو آنتی‌بیوتیک مترونیدازول و تینیدازول به صورت یک دوز تجویز میشوند. یک قرص خوراکی تنها چیزی است که برای درمان آن در بیشتر موارد لازم است. اثربخشی دارو به زمان نیاز دارد و توصیه می‌شود تا حدود هفت روز پس از مصرف قرص یا حداقل تا زمانی که علائم شما به طور کامل ناپدید شوند، از تماس جنسی خودداری کنید. اگر برای تریکومونیازیس تحت درمان هستید، همسرتان نیز باید تحت درمان قرار گیرد تا مجددا دچار عفونت نشوید.
بیشتر بخوانید: زگیل تناسلی را جدی بگیرید
هرگونه ناراحتی یا علائم بعد از درمان خانگی تریکومونیازیس که چند ماه بعد از درمان در شما پدیدار می‌شود را به دقت زیر نظر بگیرید؛ زیرا از هر پنج نفری که برای تریکومونیازیس درمان میشوند، یک نفر طی سه ماه آینده مجددا مبتلا خواهد شد. هیچ محدودیتی برای تعداد دفعات ابتلا وجود ندارد، بنابراین انجام رابطه جنسی ایمن و پیروی از توصیه‌های درمانی بالا برای رهایی از تریکومونیازیس کلیدی است.
بیشتر بخوانید: ایدز، بررسی راه‌های انتقال و بهترین شیوه‌های پیشگیری HIV
درمان خانگی تریکومونیازیس
چندین درمان طبیعی امیدوار کننده برای درمان خانگی تریکومونیازیس وجود دارد، اما هیچ یک هنوز به طور کامل در انسان مورد مطالعه قرار نگرفته است. در مقایسه با سایر بیماری‌های مقاربتی، تریکومونیازیس کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است و بهترین دوز گزینه‌های درمانی طبیعی به خوبی در ادبیات پزشکی توضیح داده نشده است. در اینجا چند روش برای درمان خانگی تریکومونیازیس وجود دارد:
بیشتر بخوانید: سیفلیس چیست؟ انواع این بیماری مقاربتی و تاثیر آن بر بارداری
- آب انار
در یک مطالعه بالینی کوچک، به زنانی که آب انار ارائه شد، درمان کامل تریکومونیازیس خود را تجربه کردند. وقتی دو ماه بعد دوباره معاینه شدند، هنوز عاری از تریکومونیاز بودند. گمان می‌رود به دلیل اثر ضد انگلی عصاره انار بوده که هم در مطالعات آزمایشگاهی و هم در مطالعات زنده نشان داده است.
بیشتر بخوانید: تبخال تناسلی در زنان و مردان
- دوش سولفات روی
در گروه کوچکی از زنان مبتلا به تریکومونیازیس که به داروهای معمولی مقاوم بودند (که به این معنی است که این درمان خط اول محسوب نمی‌شود) از محلول سولفات روی یک درصد به عنوان دوش واژینال استفاده شد. تقریبا به هر بیماری که دوش داده شد، موثر بود. اگرچه محققان نمی‌دانند چرا این درمان موثر بوده است، اما تست‌های پیگیری برای تریکومونیازیس زنان منفی بود و همچنین علائم دیگری نداشتند. مشخص نیست که آیا مکمل‌های سولفات روی اثر مشابهی دارند یا خیر.
بیشتر بخوانید: انواع کیست تخمدان و شناخت علائم هر کدام از کیست‌ها
- سرکه سیب
سرکه سیب ویژگی‌های ضد میکروب طبیعی دارد. افراد همه راه‌ها از حمام سرکه سیب تا خیس کردن تامپون (نوار بهداشتی) در آن را برای درمان تریکومونیازیس امتحان کرده‌اند. با این حال هیچ مدرکی بر موثر بودن سرکه سیب در درمان تریکومونیازیس وجود ندارد. به علاوه سرکه سیب بسیار اسیدی و باید دور از بافت حساس تناسلی نگهداری شود.
بیشتر بخوانید: اولین علامت یائسگی، نشانه‌ها، فواید و مدت زمان
- عصاره زنجبیل
تحقیقات نشان می‌دهد که عصاره اتانولی زنجبیل به طور موثر سلول‌های تریکومونیازیس را در آزمایشگاه از بین می‌برد. به دلیل تاثیر آن بر طیف گسترده‌ای از سلول‌های درگیر به این انگل ازجمله درمان خانگی تریکومونیازیس نام برده می‌شود.
بیشتر بخوانید: یائسگی زودرس؛ چه زنانی در معرض ابتلا هستند؟
- رسوراترول
از آنجا که رسوراترول دارای خواص ضد انگلی است، نقش بالقوه آن در توسعه و درمان خانگی تریکومونیازیس مشهود است. رسوراترول در مواد غذایی مثل انگور قرمز، سرکه قرمز، شکلات تلخ، دارچین بلوبری و بادام زمینی یافت می‌شود. در شراب قرمز نیز وجود دارد و برای سلامتی قلب مفید است.
بیشتر بخوانید:عوارض کیست تخمدان؛ از پیچ‌خوردگی تخمدان تا خونریزی داخلی
- آواکادو
فعالیت ضد انگلی آن در تحقیقات آزمایشگاهی امیدوارکننده است. کاربردهای دارویی پوست آووکادو در مکزیک و پرو برای درمان انگل‌های روده و حتی سرطان لابیا دیده می‌شود.
بیشتر بخوانید: 11درمان خانگی کیست تخمدان؛ خودتان می‌توانید کیست‌ها را نابود کنید؟
- ریحان
ریحان در مطالعات آزمایشگاهی اولیه درمان‌های طبیعی تریکومونیازیس مدعی است. استفاده‌های بهداشتی زیادی برای ریحان وجود دارد و گنجاندن آن به عنوان طعمی تازه در رژیم غذایی آسان و خوشمزه است.
بیشتر بخوانید: عوارض بعد از یائسگی؛ نگران نباشید و از میانسالی لذت ببرید
سخن پایانی
هیچ درمان خانگی اثبات شده‌ای برای تریکومونیازیس وجود ندارد. علاوه بر این عفونت معمولا بدون علامت است. بنابراین ارزیابی تاثیر درمان‌های خانگی دشوار خواهد بود. اگر مبتلا هستید و تحت درمان خانگی تریکومونیازیس قرار دارید، مراقب باشید که حداقل یک هفته از رابطه جنسی خودداری کنید. همچنین در صورت ابتلا به تریکومونیازیس همسرتان را به طور همزمان تحت درمان قرار دهید در غیر این صورت می‌توانید یکدیگر را مجددا عفونی کنید. هر زمان که علائم تریکومونیازیس را داشتید آزمایش شوید، زیرا امکان دارد چندین بار به آن مبتلا شوید.
بیشتر بخوانید: 22 درمان خانگی تبخال تناسلی؛ مبارزه با بیماری مقاربتی در منزل
اگر به دنبال درمان خانگی تریکومونیازیس با آنتی‌بیوتیک طبیعی هستید، از مصرف الکل به مدت 24 تا 48 ساعت پس از مصرف دارو اجتناب کنید؛ زیرا این ترکیب می‌تواند باعث تهوع، استفراغ و درد شکم شود. اگر به آنتی‌بیوتیک نیاز دارید، به پزشک یا ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود در مورد درمان‌های طبیعی اطلاع دهید تا در صورت تداخل آن‌ها با آنتی بیوتیک‌ها به شما اطلاع دهد. از آنجایی که تریکومونیازیس می‌تواند علائم مشابهی با سایر بیماری‌های مقاربتی یا عفونت‌های تناسلی داشته باشد، قبل از استفاده از درمان‌های طبیعی متمرکز بر تریکومونیازیس، منتظر تشخیص رسمی باشید.