درمان سفلیس ساده است، اگر زمان طلایی را از دست ندهید
درمان سفلیس برای بیمارانی که به آن مبتلا می‌شوند سوال همیشگی است. سوالاتی مانند درمان قطعی سفلیس نیز به عنوان پرتکرارترین سوالات مطرح شده است. پس از این سوال، پرسش درباره وجه تمایز و تشابه این بیماری با ویروس ایدز یا همان HIV باعث شده افراد با نگرانی‌های بسیاری به متخصصین مراجعه کنند.
اگر شما نیز به این بیماری مبتلا شده‌اید یا تردید ابتلا به آن را دارید خواندن این مقاله می‌تواند به شما در تشخیص کمک کند. البته به خاطر داشته باشید که تشخیص نهایی همیشه از سوی پزشک صادر می‌شود، بنابراین قبل از شروع خوددرمانی مسائل جنسی حتما به پزشک مراجعه کنید.
نگاهی سریع به بیماری سفلیس
- دوره نهفتگی سفلیس از 10 روز تا 3 ماه متغیر است
- سفلیس از طریق رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی محافظت نشده با فردی که آلوده است، منتقل می‌شود
- در صورت وجود بثورات یا زخم، این بیماری از طریق تماس پوست به پوست پخش می‌شود
- سفلیس همچنین می‌تواند در دوران بارداری و هنگام تولد از مادر به نوزاد منتقل شود که به این حالت سفلیس مادرزادی می‌گویند
- درمان زودهنگام سفلیس موثر است، اما ممکن است افراد هیچ علامتی نداشته باشند یا علائم سفلیس اولیه را متوجه نشوند
- سفلیس درمان نشده ممکن است منجر به بیماری مزمن مغزی یا قلبی شود و همچنین می‌تواند کشنده باشد
- درمان سفلیس با پنی سلین ممکن است
بیشتر بخوانید :واکسن گارداسیل؛ پیشگیری از زگیل تناسلی تا سرطان گردن رحم
سفلیس چیست؟
سفلیس یک عفونت قابل انتقال جنسی (STI) است که توسط باکتری به نام ترپونما پالیدوم ایجاد می‌شود و می‌تواند هم مردان و هم زنان را تحت تاثیر قرار دهد. سفلیس از طریق تماس نزدیک پوست به پوست منتقل می‌شود و در صورت وجود زخم سفلیس (شانکر) یا بثورات بسیار مسری است.
چه کسانی در معرض خطر سفلیس هستند؟
معاینات منظم سلامت جنسی (حداقل سالیانه) برای همه افراد فعال از نظر جنسی توصیه می‌شود. برخی از افرادی که در معرض خطر ابتلا به عفونت سفلیس هستند عبارتند از:
- مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند
- زنان باردار و زنان در سنین باروری (15 تا 49 سال)
- شرکای جنسی زنان باردار
- مردان و زنان دگرجنس‌گرا به‌ویژه اگر شرکای جنسی متعددی داشته باشند
- مردم بومی و جزیره نشین تنگه تورس
- هر کسی که مبتلا به STI (مانند HIV، سوزاک، کلامیدیا) تشخیص داده شود
بیشتر بخوانید: درمان کلامیدیا؛ مبارزه با خطر ناباروری یا بارداری خارج از رحم
علائم سفلیس چیست؟
سفلیس سه مرحله دارد. فقط دو مرحله اول عفونی هستند و علائم بسته به مرحله متفاوت است. اگر علائم سفلیس را داشته باشید، در هنگام تماس جنسی بیشتر در معرض خطر ابتلا به HIV خواهید بود.
علائم سفلیس مرحله اول (یا اولیه)
مرحله اول سفلیس معمولا طی 4 تا 12 هفته رخ می‌دهد. برخی از افراد ممکن است متوجه سفلیس نشوند، زیرا هیچ علامتی ندارند. سفلیس مرحله اول بسیار مسری است و علائم معمولا به صورت زخم در ناحیه تناسلی (از جمله آلت تناسلی یا واژن)، مقعد یا دهان شروع می‌شود.
زخم:
- ممکن است به سختی قابل توجه باشد، زیرا در نواحی پنهان بدن و بدون درد است
- می‌تواند در مناطقی که تماس جنسی وجود داشته است، مانند دهان، رکتوم، واژن یا دهانه رحم ظاهر شود
- به احتمال زیاد به صورت یک زخم منفرد ایجاد می‌شود، اما گاهی اوقات به صورت زخم‌های متعدد رخ می‌دهد
- معمولا 3 تا 4 هفته پس از عفونت ظاهر می‌شود (هر زمانی بین 1 تا 12 هفته ممکن است رخ دهد)
- معمولا در عرض 4 هفته بدون هیچ درمانی کاملا بهبود می‌یابد
اگر در این مرحله برای سفلیس تحت درمان قرار نگیرید، ممکن است مرحله دوم عفونت را ایجاد کنید.
بیشتر بخوانید: درمان زگیل تناسلی؛ آیا درمان قطعی برای زگیل تناسلی وجود دارد؟
علائم سفلیس مرحله دوم (یا ثانویه)
مرحله دوم حدود 2 تا 4 ماه پس از ابتلا به سفلیس شروع می‌شود و ممکن است تا 2 سال طول بکشد.
این مرحله بسیار مسری است و امکان دارد علائم زیر را تجربه کنید:
- بثورات پوستی صاف و قرمز در کف پا، کف دست ظاهر شود یا ممکن است تمام بدن را بپوشاند
- تورم غدد لنفاوی
- ریزش مو (به خصوص ابرو)
- درد مفاصل
- بیماری شبیه آنفولانزا
- بثورات ممکن است شبیه سایر بیماری‌های پوستی رایج (مانند سرخک) باشد
در صورت عدم انجام آزمایش خون شاید تشخیص داده نشود. اگر مبتلا به سفلیس هستید و در این مرحله به دنبال درمان نیستید، ممکن است مرحله سوم عفونت را ایجاد کنید.
مرحله سوم سفلیس
مرحله سوم سفلیس ممکن است 10 تا 30 سال پس از عفونت اولیه رخ دهد. این مرحله حدود یک سوم افراد درمان نشده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این مرحله می‌تواند اندام‌های مختلف، به طور عمده مغز و قلب را تحت تاثیر قرار دهد. عوارض شدید نیز احتمالا رخ خواهد داد. سفلیس در این مرحله عفونی نیست و هنوز قابل درمان است. بنابراین در این مرحله نیز می‌توان برای درمان سفلیس اقدام کرد.
دفعات بررسی سلامت جنسی به خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی بستگی دارد. مثلا:
- مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند و بیش از 1 شریک دارند هر 3 تا 6 ماه یکبار معاینه می‌شوند
- مردی که با مرد دیگری رابطه جنسی دارد (1 شریک دارد) سالی یک بار معاینه می‌شود
- آزمایش سفلیس همیشه به عنوان بخشی از غربالگری روتین قبل از زایمان انجام می‌شود. زنانی که در معرض خطر ابتلا به سفلیس هستند باید چندین بار در دوران بارداری و پس از تولد نوزادشان آزمایش شوند
بیشتر بخوانید: درمان سوزاک؛ از اندام‌های تناسلی تا گلو و چشم
سفلیس مادرزادی چیست؟
سفلیس مادرزادی زمانی رخ می‌دهد که مادر مبتلا به سفلیس عفونت را در دوران بارداری یا هنگام تولد به نوزادش منتقل کند.
سفلیس مادرزادی می‌تواند اثرات جدی بر سلامت کودک داشته باشد که این بستگی به مدت زمان ابتلا به سفلیس دارد و اینکه آیا مادر برای عفونت تحت درمان بوده است یا خبر.
در صورت عدم درمان، سفلیس در دوران بارداری می‌تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:
- سقط جنین (از دست دادن جنین در دوران بارداری)
- مرده‌زایی (نوزادی که مرده به دنیا می‌آید)
- زایمان زودرس (کودکی که زود به دنیا می‌آید)
- وزن کم هنگام تولد
- مرگ اندکی پس از تولد
بیشتر بخوانید: عفونت کلامیدیا یک بیماری مشترک بین زنان و مردان
علائم سفلیس مادرزادی در نوزادان
در حالی که برخی از نوزادان ممکن است در هنگام تولد علائم سفلیس مادرزادی نداشته باشند، برخی دیگر ممکن است با موارد زیر متولد شوند:
- بدشکلی‌های استخوانی
- کم خونی شدید (تعداد کم گلبول‌های قرمز خون)
- مشکلات مربوط به اندام‌های حیاتی آن‌ها (کبد و کلیه)
- زردی (زردی پوست یا چشم)
- مشکلات مغزی و عصبی (مانند کاهش بینایی یا شنوایی)
- بثورات پوستی
علائم اولیه سفلیس مادرزادی (تا سن 2 سالگی) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آبریزش بینی
- جوش‌های پوستی
- ناهنجاری‌های استخوانی
- مشکلات چشم، کبد یا کلیه
علائم سفلیس مادرزادی دیررس (که بعد از 2 سال ظاهر می‌شود) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- انواع مشکلات اسکلتی
- نقص‌های دندانی
- مشکلات چشمی
- از دست دادن شنوایی
بیشتر بخوانید: تریکومونیازیس، بیماری عفونی که در زنان شایع‌تر است؛ از خارش تا ترشحات بدبو
سفلیس چگونه گسترش می یابد؟
- همان‌طور که اشاره شد، سفلیس از طریق تماس نزدیک پوست به پوست پخش می‌شود. با داشتن رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی محافظت نشده با فردی که در 2 مرحله اول عفونت قرار دارد، می‌توان به سفلیس مبتلا شد. به خاطر داشته باشید، در صورت وجود زخم یا بثورات، سفلیس بسیار مسری است
- زنان باردار مبتلا به سفلیس نیز می‌توانند عفونت را در دوران بارداری یا هنگام تولد به نوزاد خود منتقل کنند
- سفلیس همچنین می‌تواند از طریق خون آلوده منتقل شود. با این حال، خون مورد استفاده در اهدای خون به طور معمول برای سفلیس در استرالیا غربالگری می‌شود
سفلیس چگونه تشخیص داده می‌شود؟
یک معاینه منظم سلامت جنسی با GP یا مرکز سلامت جنسی می‌تواند سفلیس را تشخیص دهد.
تشخیص سفلیس با استفاده از موارد زیر آسان است:
- یک آزمایش خون ساده
- آزمایش سواب در صورت وجود زخم
بیشتر بخوانید: تبخال تناسلی در زنان و مردان
درمان سفلیس چگونه انجام می‌شود؟
- پنی سیلین یک درمان بسیار موثر برای تمام مراحل سفلیس (از جمله سفلیس مادرزادی) است. اگر به پنی سیلین حساسیت دارید، می‌توانید تحت یک روش حساسیت‌زدایی قرار بگیرید که با خیال راحت به شما اجازه می‌دهد پنی سیلین مصرف کنید
- درمان زودهنگام به جلوگیری از عوارض بیشتر و جلوگیری از انتقال عفونت به شرکای جنسی یا نوزاد متولد نشده در دوران بارداری کمک می‌کند
- تا پایان درمان سفلیس باید از تماس جنسی خودداری کنید
- اگرچه درمان سفلیس آسان است، اما انجام آزمایش خون مکرر برای بررسی موثر بودن درمان مهم است. ممکن است آزمایش خون بعدی در 3، 6 و 12 ماه پس از درمان توصیه شود
بیشتر بخوانید: بدن نمایی چیست؟ نگاهی به اختلالی جدی به نام عورت نمایی
درمان سفلیس با دارو
- زمانی که سفلیس در مراحل اولیه تشخیص داده و درمان شود، به راحتی قابل درمان است. درمان ارجح در تمام مراحل پنی سیلین است. یک داروی آنتی بیوتیک که می‌تواند ارگانیسمی را که باعث سفلیس می‌شود، بکشد. اگر به پنی سیلین حساسیت دارید، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک دیگری را پیشنهاد یا حساسی زدایی به پنی سیلین را توصیه کند
- درمان سفلیس نهفته، اولیه و ثانویه یک تزریق پنی سیلین است. اگر بیش از یک سال به سفلیس مبتلا بوده‌اید، ممکن است به دوزهای اضافی نیاز داشته باشید
- پنی سیلین تنها درمان توصیه شده برای زنان باردار مبتلا به سفلیس است. زنانی که به پنی سیلین حساسیت دارند می‌توانند تحت یک فرآیند حساسیت‌زدایی قرار گیرند که ممکن است به آن‌ها اجازه مصرف پنی سیلین را بدهد
- حتی اگر در دوران بارداری برای سفلیس تحت درمان قرار می‌گیرید، کودک تازه متولد شده شما باید برای سفلیس مادرزادی آزمایش شود و در صورت ابتلا، تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار گیرد
- اولین روزی که تحت درمان قرار می‌گیرید، ممکن است آنچه را که واکنش Jarisch-Herxheimer نامیده می‌شود، تجربه کنید. علائم و نشانه‌ها عبارتند از تب، لرز، حالت تهوع، درد دردناک و سردرد. این واکنش معمولا بیش از یک روز طول نمی‌کشد
پیگیری درمان
پس از درمان سفلیس، پزشک از شما می‌خواهد:
- آزمایشات و معاینه‌های دوره‌ای خون را انجام دهید تا مطمئن شوید که به دوز معمول پنی سیلین پاسخ می‌دهید. پیگیری خاص شما به مرحله سفلیسی که در آن تشخیص داده شده است بستگی دارد
- تا زمانی که درمان کامل و آزمایش خون نشان دهد عفونت درمان شده است، باید از تماس جنسی با شریک جدید خودداری کنید
- به شرکای جنسی خود اطلاع دهید تا در صورت لزوم آزمایش شوند و تحت درمان قرار گیرند
- برای عفونت HIV آزمایش دهید
آزمایشات بالینی درمان سفلیس
مداخلات و آزمایش‌های جدید به عنوان ابزاری برای پیشگیری، تشخیص، مدیریت و درمان سفلیس هستند.
مقابله و حمایت
- فهمیدن ابتلا به سفلیس می‌تواند بسیار ناراحت کننده باشد. اگر احساس کنید به شما خیانت شده ممکن است عصبانی شوید یا اگر فکر کنید دیگران را آلوده کرده‌اید شرمنده شوید
- با این حال، از سرزنش خودداری کنید. تصور نکنید که همسرتان به شما خیانت کرده است. ممکن است یکی از (یا هر دو) شما توسط شریک قبلی آلوده شده باشید
- اکثر مردم در به اشتراک گذاشتن جزئیات تجربیات جنسی خود احساس راحتی نمی‌کنند، اما مطب پزشک مکانی است که باید این اطلاعات را در اختیار قرار دهید تا بتوانید مراقبت مناسب را دریافت کنید
آیا می‌توانید دوباره به سفلیس مبتلا شد؟
یک بار ابتلا به سفلیس شما را از ابتلای مجدد به آن محافظت نمی‌کند. حتی پس از درمان موفقیت‌آمیز، باز هم می‌توانید با داشتن رابطه جنسی با شریکی که مبتلا به سفلیس است مجددا مبتلا شوید.
به شرکای خود بفهمانید که سفلیس دارید
- مهم است که به شریک جنسی خود اطلاع دهید که به سفلیس مبتلا هستید. این گام مهمی در جلوگیری از عفونت بیشتر در جامعه است. اگر شریک زندگی شما درمان شود، از ابتلای مجدد به عفونت نیز جلوگیری می‌کند
- پزشک عمومی محلی و مرکز سلامت جنسی می‌توانند به شما کمک کنند تا شریک زندگی خود را مطلع کنید و به آن‌ها اطلاع دهید که نیاز به آزمایش دارند. این فرآیند اعلان شریک نامیده می‌شود. این کار را می‌توان به صورت ناشناس انجام داد
- اطلاع دادن به شرکایتان از ابتلای مجدد به عفونت نیز جلوگیری می‌کند
بیشتر بخوانید: سوزاک چیست؟ آگاهی‌تان را در مورد بیماری آمیزشی سوزاک بالا ببرید
کاهش انتقال سفلیس
راه‌های کاهش خطر ابتلا به سفلیس عبارتند از:
- برای تمام انواع رابطه جنسی از کاندوم و روان کننده مبتنی بر آب (لوبر) استفاده کنید. از کاندوم‌های زنانه (یا داخلی) نیز می‌توان برای رابطه جنسی واژینال یا مقعدی استفاده کرد
- اگر از نظر جنسی فعال هستید، حداقل یک بار در سال یک بررسی کامل سلامت جنسی (از جمله آزمایشات سفلیس، HIV، سوزاک و کلامیدیا) انجام دهید
- اگر بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی هستید، به طور منظم آزمایش دهید. مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند حداقل سالیانه آزمایش سفلیس و آزمایش سایر بیماری‌های مقاربتی می‌گیرند و اگر چندین شریک داشته باشند تا 4 بار در سال این آزمایشات باید انجام شود
- برای زخم‌های دهان، تناسلی یا مقعد یا بثورات روی بدن که به تماس جنسی اخیر مرتبط است، به پزشک مراجعه کنید
- اگر باردار هستید یا قصد تشکیل خانواده دارید، شما و همسرتان باید آزمایش STI را انجام دهید تا از انتقال هرگونه عفونت به نوزادتان جلوگیری شود
به یاد داشته باشید، سفلیس ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی محافظت نشده سرایت کند.
بیشتر بخوانید: زگیل تناسلی را جدی بگیرید
رابطه سفلیس و HIV
اگر سفلیس در شما تشخیص داده شده است، باید آزمایش HIV را نیز انجام دهید. داشتن یک STI، از جمله سفلیس، می‌تواند خطر ابتلا به HIV را افزایش دهد. این به این دلیل است که داشتن یک بیماری مقاربتی، به خصوص بیماری که باعث ایجاد زخم می‌شود، ورود HIV به بدن و ایجاد عفونت را آسان‌تر می‌کند.
افراد مبتلا به HIV نیز می‌توانند بیشتر در معرض ابتلا به سفلیس باشند. این امر به ویژه در مورد افرادی که تحت درمان نیستند یا تعداد CD4 کمتری دارند، صادق است. اگر سیستم ایمنی بدن شما ضعیف‌تر باشد، نسبت به عفونت‌هایی مانند سفلیس آسیب‌پذیرتر هستید. سفلیس همچنین ممکن است در افراد مبتلا به HIV سریع‌تر پیشرفت کند، بنابراین اگر با HIV زندگی می‌کنید و فکر می‌کنید احتمال ابتلا به سفلیس وجود دارد، مهم است که در مراحل اولیه آزمایش و درمان شوید.
اگر با HIV زندگی می‌کنید و درحال درمان سفلیس هستید، با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که داروی سفلیس بر درمان ضدرتروویروسی شما (ART) تاثیر نمی‌گذارد.
پاسخ به سوالات پرتکرار
در ادامه به سوالات پرتکرار مطرح شده درباره درمان سفلیس جلوگیری و مراقبت این بیماری خواهیم پرداخت:
آیا عدم درمان سفلیس می‌تواند مشکلات دیگری ایجاد کند؟
بله. اگر بیماری فرد به مرحله 4 سفلیس پیشرفت کند، آسیب بدن با گذشت زمان بدتر می‌شود. اگر مغز و نخاع تحت تاثیر قرار گیرد ممکن است برای همیشه بیمار روانی و فلج شود. همچنین احتمال دارد نابینا شده و استخوان‌ها و قلب آسیب ببینند.
آئورت ممکن است ملتهب شود (رگ خونی بزرگی است که به قلب متصل می‌شود) مرحله 4 سفلیس می‌تواند باعث بسیاری از مشکلات سلامتی دیگر شود. این مشکلات امکان دراد خفیف باشند یا آن‌قدر جدی باشند که زندگی را تهدید کنند.
اگر سفلیس دارید، ابتلا به HIV، ویروسی که باعث ایدز می‌شود را برای شما آسان‌تر می‌کند. اگر به اچ آی وی و سفلیس مبتلا هستید، دریافت سریع درمان مناسب برای شما مهم‌تر خواهد بود. از آنجایی که شما هر دو بیماری را دارید، در خطر ابتلا به مشکلات جدی سلامتی هستید.
یک زن باردار مبتلا به سفلیس ممکن است این عفونت را به جنین خود منتقل کند که می‌تواند باعث مرگ نوزاد قبل از تولد (مرده زایی) شود. نوزادی که در بدو تولد مبتلا به سفلیس است امکان دارد به کبد، مغز، چشم‌ها، دندان‌ها، استخوان‌ها، غدد و ریه‌های خود آسیب دائمی وارد کند.
بیشتر بخوانید: لوبریکانت چیست؟فواید و عوارض لوبریکانت ها به همراه طرز استفاده
چگونه بفهمید که سفلیس دارید؟
اگر زخم پوستی یا بثورات پوستی دارید، پزشک باید شما را معاینه کند. او از زخم یا بثورات شما نمونه می‌گیرد و از میکروسکوپ برای جستجوی باکتری استفاده می‌کند. حتی اگر علائمی نداشته باشید، پزشک می‌تواند با آزمایش خون متوجه شود که آیا سفلیس دارید یا خیر.
ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی یکی از این آزمایشات خون را در هنگام زایمان انجام می‌دهند. این آزمایش‌ها به تشخیص اینکه کدام نوزادان در معرض خطر سفلیس مادرزادی هستند کمک می‌کند.
آیا درمان سفلیس ممکن است؟
بله. پنی سیلین اولین انتخاب درمانی برای هر مرحله از سفلیس است و معمولا این بیماری را درمان می‌کند. اگر به پنی سیلین حساسیت دارید، پزشک می‌تواند از داروی دیگری استفاده کند، مگر اینکه باردار باشید. همه زنان باردار برای درمان سفلیس و جلوگیری از انتقال به نوزاد باید با پنی سیلین درمان شوند.
چه زمانی می‌توان دوباره رابطه جنسی داشت؟
اگر برای درمان سفلیس اقدام کرده باشید، تا 7 روز پس از پایان درمان نباید رابطه جنسی داشته باشید. همچنین، اگر شریک جنسی شما درمان نشود، می‌توانید دوباره به سفلیس مبتلا شوید. بنابراین تا 7 روز پس از پایان درمان، با شریکی که به سفلیس مبتلا شده است، رابطه جنسی نداشته باشید.
بیشتر بخوانید: علائم بلوغ دختران را بشناسید
هر چند وقت یک بار باید برای سفلیس چکاپ شد؟
اگر از نظر جنسی فعال هستید، حداقل یک بار در سال یک بررسی کامل سلامت جنسی (از جمله آزمایشات سفلیس، HIV، سوزاک و کلامیدیا) ضروری است.
درمان سفلیس در مورد شریک (های) جنسی چگونه است؟
به دلیل اینکه سفلیس از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. بنابراین، حتی اگر شریک جنسی شما هیچ علامتی نداشته باشد، باید برای سفلیس بررسی شود.
آیا می‌توان دوباره به این عفونت مبتلا شد؟
بله. اگر شریک زندگی شما قبل از داشتن رابطه جنسی مجدد به درستی درمان نشود، در خطر ابتلای مجدد به سفلیس هستید. همچنین در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده در معرض خطر خواهید بود. (رابطه جنسی محافظت نشده یعنی رابطه جنسی بدون کاندوم).
چگونه می‌توان از سفلیس جلوگیری کنم؟
نداشتن رابطه جنسی (پرهیز) تنها راه مطمئن برای جلوگیری از عفونت است. اگر می خواهید از نظر جنسی فعال باشید، هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم‌های لاتکس یا پلی اورتان استفاده کنید. این کار احتمال ابتلا به سفلیس را کاهش می‌دهد.
اما استفاده از کاندوم خطر ابتلا به سفلیس را کاملا متوقف نمی‌کند. این موضوع به این دلیل است که کاندوم زخم‌ها و بثورات پوستی که ممکن است در قسمت‌های دیگر بدن شما یا بدن شریک زندگی‌تان باشد را نمی‌پوشاند. کاندوم به جلوگیری از گسترش سایر بیماری‌های مقاربتی از جمله HIV، ویروسی که باعث ایدز می‌شود، کمک می‌کند.
اگر از نظر جنسی فعال هستید، شما و شریک یا همسرتان باید یک معاینه فیزیکی کامل انجام دهید. این شامل یک تاریخچه کامل جنسی و آزمایش HIV و بیماری‌های مقاربتی شایع مانند سوزاک، کلامیدیا، سفلیس، تبخال، زگیل تناسلی و تریکومونیازیس است.
بیشتر بخوانید: تمام دانستنی‌های بلوغ پسران
یادداشت پایانی
سفلیس و سایر بیماری‌های مقاربتی (STD) باعث مشکلات جدی سلامتی می‌شوند. آن‌ها به مراقبت‌های پزشکی فوری از یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی نیاز دارند.
افرادی که چندین شریک جنسی دارند یا مردی که با مردان رابطه جنسی دارد، خطر ابتلا به سفلیس در آن‌ها افزایش می‌یابد. اگر HIV مثبت باشند، خطر بیشتر است. همیشه باید در حین رابطه جنسی از کاندوم استفاده شود و به طور منظم برای سفلیس و سایر بیماری‌های مقاربتی آزمایش دهند.
به خاطر داشته باشید، سفلیس قابل درمان است. انجام آزمایش و درمان سفلیس در مراحل اولیه عفونت بسیار مهم بوده تا سفلیس منجر به مشکلات سلامتی طولانی مدت نشود. شما باید یک گفتگوی باز و صادقانه با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود در مورد سابقه جنسی خود داشته باشید. ارائه‌دهنده شما می‌تواند به شما در ارزیابی خطر، انجام اقدامات احتیاطی و برنامه‌ریزی برای سالم ماندن کمک کند.