دانشکده پزشکیضربان

یک روانشناس بالینی مطرح کرد؛ پرخوری عصبی را با اختلال نشخوار اشتباه نگیرید

یک روانشناس بالینی گفت: تفاوتی که بین پرخوری عصبی و اختلال نشخوار وجود دارد، این است که بعضی از افراد در اثر پرخوری‌های عصبی و عذاب وجدانی که در فکر، ذهن و روح ناراحت خود دارند، مدام در حال غذا خوردن هستند.

مریم یزدی کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در گفت‌وگو با خبرنگار سیوطب با اشاره به علائم و راه‌های درمان اختلال نشخوار اظهار کرد: اختلال نشخوار یکی از اختلالات تغذیه‌ای و مربوط به خوردن است. افراد با ابتلا به این اختلال در هنگام غذا خوردن مدام در حال بازی با غذایشان هستند؛ کسانی که دچار این اختلال هستند مکرر غذاهای خورده‌شده را مجدد برون‌ریزی می‌کنند، می‌جوند یا می‌بلعند. این اختلال به خاطر پرخوری، به هم ریختگی اعصاب یا عقب‌افتادگی فکری ایجاد شود.

بیشتر بخوانید: اختلال نشخوار؛ حاصل بیماری روانی و واکنش های معده! 

وی افزود: بیشتر کودکان و افرادی که ناتوانایی‌های ذهنی دارند به اختلال نشخوار دچار می‌شوند. البته بزرگسالانی که دچار اختلالات رفتاری هستند و در طول یک ماه مدام در زمان خوردن، رفتار خود را تکرار می‌کنند هم می‌توانند به بیماری نشخوار مبتلا شوند.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در مورد علائم اختلال نشخوار بیان کرد: در کودکان مبتلا به این بیماری، علائمی مانند استفراغ‌های مکرر غذا، بازگرداندن غذا، جویدن دوباره غذا، خراب شدن دندان، کاهش وزن، تنفس‌های بسیار بد، بوی بد دهان، پوسیدگی دندان، دل دردهایی مکرر، سوءهاضمه، زخم‌های مری، ترک‌خوردگی لب، خشکی لب و وجود حرکات بسیار غیرعادی مشاهده می‌شود. اختلال نشخوار برای افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند عوارض مختلفی به همراه دارد.

یزدی در پاسخ به این سوال که اختلال نشخوار بیشتر در کودکان مشاهده می‌شود یا در بزرگسالان، توضیح داد: اختلال نشخوار در هر دو گروه کودکان و بزرگسالان مشاهده می‌شود به همین دلیل نمی‌توان درصدی برای اینکه در کدام گروه بیشتر است، مشخص کرد. کودکان مبتلا به این اختلال بیشتر غذا را برمی‌گردانند و به دل‌دردهای مکرر دچار می‌شوند.

وی در مورد تفاوت پرخوری عصبی و اختلال نشخوار گفت: تفاوتی که بین پرخوری عصبی و اختلال نشخوار وجود دارد، این است که بعضی از افراد در اثر پرخوری‌های عصبی و عذاب وجدانی که در فکر، ذهن و روح ناراحت خود دارند، مدام در حال غذاخوردن هستند. این غذا خوردن اضافه باعث نشخوار، رفلاکس معده (بازگشت اسید به مری یا واشاریدگی معده‌ای مروی) می‌شود. افرادی که به پرخوری عصبی دچار هستند در زمان غذاخوردن اصلا حواسشان به میزان غذایی که می‌خورند نیست، اما در اختلال نشخوار معمولا فرد کنترلی در بالا آوردن غذا ندارد و در هنگام غذا خوردن، غذا دوباره جویده یا بلعیده می‌شود.

بیشتر بخوانید: پرخوری عصبی چیست؟ هر آنچه لازم است در مورد Bulimia Nervosa بدانید! 

کارشناس ارشد بالینی در مورد میزان شیوع بیماری اختلال نشخوار افزود: آمار افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، زیاد نیست و در این خصوص نگرانی وجود ندارد. گاهی افراد مبتلا به افسردگی و وسواس فکری به اختلال نشخوار مبتلا می‌شوند.

یزدی در مورد راه‌های درمان اختلال نشخوار عنوان کرد: متاسفانه در مورد اختلال نشخوار تحقیقات قوی انجام نشده، اما بهترین درمان کنترل کردن خوراک فرد و چکاندن آب لیمو در دهان بیمار هنگام نشخوار است که بسیار موثر خواهد بود. اختلال نشخوار به‌راحتی قابل درمان است، اما اگر شدت زیادی داشته باشد با داروهای عصبی مربوط به اختلال فکری آن­ها را درمان می‌کنیم.

بیشتر بخوانید: اختلال شخصیت اجتنابی و ۷ معیار برای تشخیص دوری گزینی 

وی ادامه داد: اگر شدت بیماری زیاد باشد نیاز است که فرد به پزشک مراجعه کند تا بتوانیم از طریق آزمایش‌های مختلف، تشخیص درست و تجویز داروهای کم‌اشتهایی، بیمار را درمان کنیم.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در پایان با اشاره به این موضوع که کسانی که دچار بیماری‌های وسواس فکری یا افسردگی شدید هستند هم گاهی از جهت فکری و ذهنی به اختلال نشخوار کلامی و فکری دچار می‌شوند، گفت: افراد مبتلا به این بیماری مسائل و موضوعات مختلف گذشته را دائما تکرار می‌کنند. این افراد بیشتر به‌خاطر افسردگی شدید به نشخوار فکری و کلامی دچارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا