رئیس دانشکده روانشناسی دانشگاه خوارزمی: اسکیزوفرنی با طول عمر مرتبط نیست!
عزیزالله تاجیک اسمعیلی درباره بیماری اسکیزوفرنی به سیوطب گفت: اسکیزوفرنی بیماری مزمنی است که فرد را بسیار ناتوان می‌کند. تشخیص به موقع بیماری برای بیمار تعیین کننده است.همچنین اختلال شخصیت اسکیزوفرنی با اختلال وسواسی نیز همراه است و به سختی می‌توان آن را تشخیص داد.
وی عوامل ژنتیکی و زیست محیطی را در بروز و پیشرفت اسکیزوفرنی تاثیرگذار اعلام کرد و افزود: عوامل زیست محیطی شامل انزوای اجتماعی، مهاجرت مرتبط با سختی‌های اجتماعی، تبعیض نژادی، اختلال در خانواده، مشاهده خشونت والدین، سوء استفاده بدنی، عاطفی و جنسی، مصرف مواد اعتیاد آور، بیکاری و کمبود شرایط ممکن است به این بیماری بیانجامد. البته برخی از مواداعتیادآور همچون ماری جوانا و حشیش، کوکائین و شیشه، ریسک ابتلا یا پیشرفت اسکیزوفرنی را بیشتر می‌کند.
رئیس دانشکده روانشناسی علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی ادامه داد: هیچ آزمون یا معاینه بالینی مشخصی برای تشخیص قطعی اسکیزوفرنی وجود ندارد. به همین دلیل پزشک متخصص با اطلاعاتی که از خانواده فرد به دست می‌آورد و بررسی علائم، این بیماری را تشخیص می‌دهد و امکان دارد پزشک برای بررسی و ارزیابی دقیق‌تر درخواست معاینات جسمی کند که شامل آزمایش‌های آزمایشگاهی برای ارزیابی سلامت جسمانی و پیشینه سلامت روانی فرد خواهد بود.
وی افزود: این بیماری ربطی به کاهش عمر ندارد و معمولا اختلالی است که فرد را تحت شرایط روحی و استرس قرار می‌دهد که باعث کاهش مقاومت فرد می‌شود و به درمان دارویی و روانی نیاز دارد.
بیشتر بخوانید: ۱۲ درمان استرس مزمن و عوارض وحشتناکی که درمان اضطراب را ضروری می‌سازد
رئیس دانشکده روانشناسی علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی اظهارکرد: افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است رفتارهای پرخطری همچون مصرف مواد به صورت تزریقی و رفتارهای جنسی محافظت‌نشده از خود بروز دهند که خطر ویروس‌های کشنده مثل HIV را بیشتر می‌کند.
وی خطر خودکشی در میان افراد مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی را بیشتر از جمعیت عمومی اعلام کرد و گفت: این مساله متوسط طول عمر افراد مبتلا را کمتر از جمعیت عمومی می‌کند.
درمان اسکیزوفرنی چگونه است؟
تاجیک اسمعیلی مهمترین درمان اسکیزوفرنی را درمان دارویی اعلام کرد و گفت: دوپامین داروهایی هستند که روی مسیر و گیرنده‌ها در مغز موثرند. داروهایی همچون هالوپریدول، پرفنازین، تیوتیکسن، کلروپرومازین و تیوریدازین و داروهای جدیدتر همچون اولانزاپین، ریسپریدون، کوتیاپین، آری‌پیپرازول و کلوزاپین نیز تاثیرگذار خواهند بود.
وی درمان شناختی رفتاری را یکی از روش‌های درمان اسکیزوفرنی اعلام کرد و افزود: این روش به بیماران اسکیزوفرنی کمک می‌کند تا بهتر با محیط اطراف خودسازگار شوند و از دنیای توهم و هذیان فاصله بگیرند.
بیشتر بخوانید: انواع مدیتیشن؛ ۹ نوع مهم مراقبه و فواید آن‌ها در مدیریت استرس و بیماری‌های روانی
تاجیک اسمعیلی تصریح کرد: با توجه به اینکه محیط خانواده عامل مهمی در تشدید علائم و حتی به وجود آمدن بیماری اسکیزوفرنی است، باید خانواده نیز در فرآیند درمان قرار بگیرند. خانواده‌درمانی در مورد بیماری اسکیزوفرنی شامل آموزش و حمایت‌های خانوادگی می‌شود.
رئیس دانشکده روانشناسی علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی در ادامه به مصرف موادمغذی برای مبتلایان به اسکیزوفرنی اشاره کرد و گفت: برای پیشگیری از ابتلا به هر نوع بیماری، دریافت انواع مواد مغذی و ویتامین بیتاثیر نیست و در صورت ابتلا به بیماری باید رژیم غذایی درست و اصولی داشته باشیم؛ بنابراین برای جلوگیری از ابتلا به انواع بیماری‌ها و داشتن زندگی سالم و اصولی، رعایت یک رژیم غذایی درست و کارآمد و ضروری است.