آلودگی هوا و کرونا، دغدغه این روزهای کلان شهرها

آلودگی هوا و کرونا می‌توانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند؟ این سوالی است که شهروندان شهرهای آلوده می‌پرسند. در پاسخ باید گفت: نتایج تحقیقات در هر زمینه‌ای در طول زمان ایجاد می‌شود و از آنجایی که ویروس SARS CoV2 (کوید –19) جدید و اطلاعات ما ناقص است، باید به ارزیابی مطالعات جدید در مورد آلودگی هوا و کرونا ادامه دهیم.

یک گزارش جدید ارتباط بین قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی هوا و شدت تجربه یک فرد از اثرات کووید-19 را نشان می‌دهد. آلودگی هوا اثرات مضری بر ریه‌های دارد. وقتی کووید-19، بیماری که مجاری هوایی ریه‌های را آلوده می‌کند، به یک بیماری همه‌گیر جهانی تبدیل شد، این سوال مطرح شد، آیا آلودگی هوا شانس ابتلا به کووید-19 را افزایش می‌دهد یا در صورت ابتلا به آن، پیامدهای سلامتی را بدتر می‌کند؟

گزارش جدید به رهبری گروه تحقیقات محیطی دانشکده بهداشت عمومی و به سفارش شهردار لندن از طریق پروژه‌هایی امپریال، مروری جامع از بهترین شواهد اخیر ارائه می‌دهد و ارتباط بین هوای سمی و موارد شدیدتر COVID-19 را پیدا می‌کند.

این بررسی که با واحد سم شناسی دانشگاه کمبریج MRC انجام شد، نشان داد که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی هوا قبل از همه‌گیری، خطر بستری شدن در بیمارستان را در افرادی که قبلا به COVID-19 آلوده شده بودند، افزایش می‌دهد.

این ممکن است به دلیل ارتباط بین آلودگی هوا و بیماری‌های ریوی و قلبی باشد که افراد را در برابر پیامدهای نامطلوب COVID-19 آسیب‌پذیرتر می‌کند. البته نتایج متناقضی برای مورد مطالعه قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی هوا و تعداد موارد COVID-19 یافت شد. با این حال ما تعدادی از پژوهش‌های قابل اعتماد در این زمینه را جمع‌آوری کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید:

به خاطر داشته باشید به دلیل ناشناخته بودن ویروس کوید-19 تمامی مطالب نگارش شده در این محتوا از تحقیقات علمی و پژوهش‌های آزمایشگاهی به دست آمده است؛ بنابراین احتمال تغییر (رد یا قبول) آن‌ها در آینده وجود خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: آنفلوانزا، ویروس روزهای سرد

شیوع کرونا یک تهدید بزرگ

شیوع COVID-19 یک نگرانی جدی برای سلامت عمومی در سراسر جهان ایجاد کرده است. اگرچه، بیشتر مناطق در سراسر جهان تحت تاثیر عفونت‌هایی COVID-19 قرار گرفته‌اند. برخی از مناطق از نظر عفونت و میزان مرگ و میر ببشتر از مناطق دیگر آسیب دیده‌اند. دلایل دقیق چنین تغییراتی هنوز مشخص نیست. این بررسی اثرات احتمالی آلودگی هوا بر عفونت و مرگ و میر COVID-19 را بر اساس برخی شواهد اخیر مورد بحث قرار داد.

یافته‌های بیشتر مطالعاتی که در اینجا مرور می‌شوند نشان می‌دهند که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در کوتاه‌مدت و بلندمدت به‌ویژه PM2.5 و دی‌اکسید نیتروژن (NO2) ممکن است به میزان قابل‌توجهی در میزان بالاتر عفونت‌های COVID-19 و مرگ‌ومیر با میزان کمتری PM10 نقش داشته باشد.

 ارتباط معنی داری بین آلودگی هوا و کرونا )عفونت (COVID-19 و مرگ و میر در برخی از کشورهای جهان پیدا شده است. داده‌های موجود همچنین نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا ممکن است بر انتقال COVID-19 تاثیر بگذارد. علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا امکان دارد آسیب‌پذیری را افزایش دهد و اثرات مضری بر پیش آگهی بیماران مبتلا به عفونت COVID-19 داشته باشد.

بیشتر بخوانید: عفونت ادراری | چگونه به این عفونت مبتلا نشویم؟

آلودگی هوا و کرونا (COVID-19)

شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا ممکن است احتمال ابتلا به COVID-19 را در صورت قرار گرفتن در معرض ویروس کرونا افزایش دهد. این از چند مطالعه ناشی می‌شود که نشان می‌دهد، پس از استنشاق آلاینده‌ها به ریه‌های حیوانات، مقدار پروتئینی را افزایش می‌دهد که به ویروس کرونا اجازه می‌دهد به سلول‌های ریه بچسبد. با این حال، مطالعات جمعیت انسانی در مورد آلودگی هوا و موارد جدید با کیفیت پایین و بی‌نتیجه بود.

این بررسی نشان می‌دهد که شواهد فزاینده‌ای مبنی بر ارتباط بین قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا و حساسیت به بستری شدن در بیمارستان از COVID-19 وجود دارد. در حالی که این مطالعه بیان می‌کند تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است، از قبل واضح است که مقابله با آلودگی هوا در کاهش آسیب‌پذیری جمعیت در برابر COVID-19 و سایر عفونت‌هایی مشابه آن مهم خواهد بود.

از نظر تاریخی، آلودگی هوا بیشتر با بیماری‌هایی غیر واگیر مرتبط بوده است که نمی‌توانند مستقیما بین مردم منتقل شوند. به عنوان مثال، شواهد گسترده و رو به رشدی در مورد تاثیر آلودگی هوا بر بیماری‌هایی قلبی و ریوی وجود دارد. تا به حال، نقش آلودگی هوا در بیماری‌های عفونی تنفسی در بریتانیا نادیده و دست کم گرفته شده است.

این گزارش شامل مروری بر مطالعات آلودگی هوا و عفونت‌های دستگاه تنفسی تحتانی از سال 2011 است. چندین مطالعه ارتباطی را پیدا کردند، اگرچه مطالعات در گروه‌هایی سنی مختلف و تعاریف بیماری پخش شده است؛ اما تا حدی برای ارتباط بین آلودگی هوا و عفونت COVID-19 قابل قبول است.

بیشتر بخوانید: تب مالت، به اندازه یک لیوان شیر غیر پاستوریزه نزدیک است

مروری بر مطالعات موجود

دکتر هدر والتون، نویسنده اصلی این گزارش، گفت: «در اوایل همه‌گیری، بسیاری از مطالعات در مورد آلودگی هوا و کرونا کیفیت پایینی داشتند، زیرا انجام مطالعات دقیق‌تر به زمان نیاز داشت. گزارش ما تمام مطالعات مربوط به آلودگی هوا و کرونا را از نوامبر 2020 بررسی می‌کند و اکنون تعداد کمی از مطالعات با کیفیت خوب را نشان می‌دهد که ارتباط بین قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آلودگی هوا و پذیرش در بیمارسان‌ها از COVID-19 را نشان می‌دهد. این قابل قبول است زیرا می‌دانیم که آلودگی هوا به بیماری‌هایی قلبی و ریوی کمک می‌کند و همچنین می‌دانیم که افراد مبتلا به بیماری‌هایی قلبی و ریوی نسبت به بستری شدن در بیمارستان از COVID-19 آسیب پذیرتر هستند.»

مشخص نیست که آیا آلودگی هوا احتمال ابتلای افراد به ویروس کرونا را افزایش می‌دهد یا خیر، چراکه مطالعات جمعیت انسانی کیفیت پایینی دارند. با این حال، مطالعات روی حیوانات نشان داده است که پروتئینی که ویروس برای اتصال به سلول‌های ریه استفاده می‌کند، افزایش می‌یابد که می‌تواند مکانیسم احتمالی را برای افزایش عفونت ویروسی فراهم ‌کند. البته این بررسی به طور کامل ثابت نشده است و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

بیشتر بخوانید: سل، یک بیماری شایع که اگر درمان نشود می‌تواند مرگبار باشد

مقابله با آلودگی هوا

اداره لندن بزرگ (GLA) محققانی از گروه تحقیقات محیطی (ERG) در امپریال کالج لندن را مامور کرد تا ارتباط بین آلودگی هوا، COVID-19 و سایر بیماری‌هایی عفونی را بررسی کنند.

صادق خان، شهردار لندن، گفت: «ما از قبل می‌دانیم که آلودگی هوا با بیماری‌هایی تغییر دهنده زندگی مانند سرطان، بیماری‌هایی ریوی و آسم مرتبط است. اما تاکنون مطالعات قبلی نقش آلودگی هوا در بیماری‌هایی عفونی مانند ذات‌الریه، برونشیت و اخیرا COVID-19 را دست کم گرفته بودند.

«این بررسی جدید از Imperial به وضوح نشان می‌دهد که مقابله با آلودگی هوا بخش مهمی از ایجاد انعطاف‌پذیری ما در برابر COVID-19 و سایر عفونت‌هایی مانند آن است. تصمیم‌هایی که اکنون برای مقابله با آلودگی هوا می‌گیریم واقعا موضوع مرگ و زندگی است.»

همان‌طور که ما عزادار میلیون‌ها جانی هستیم که به دلیل کووید-19 از دست رفت، باید آنچه را که جدیدترین علم در مورد این بیماری به ما نشان می‌دهد نیز بررسی کنیم. ما می‌دانیم که در طول این بیماری همه‌گیر، افرادی که در مناطقی با سطوح ناسالم آلودگی هوا زندگی می‌کنند، به طور همزمان با چندین تهدید برای سلامت ریه خود مواجه هستند.

اکنون، تحقیقات در حال ظهور، ارتباط بین آلودگی هوا و کرونا شدید را روشن می‌کند که بر نیاز حیاتی برای اطمینان از هوای سالم برای همه تاکید می‌کند.

آلاینده‌هایی خطرناک هوا و COVID-19

در یک مطالعه مستقر در ایالات متحده که در سپتامبر 2020 منتشر شد، محققان کالج علوم زیست محیطی و جنگل‌داری SUNY به رابطه بین قرار گرفتن مزمن در معرض آلودگی هوای خطرناک و میزان مرگ و میر COVID-19 پرداختند. آلاینده‌های خطرناک هوا، مانند فرمالدئید، آزبست و جیوه، شناخته شده یا مشکوک هستند که باعث سرطان، نقایص مادرزادی، اختلال در عملکرد ریه و سایر آسیب‌هایی جدی سلامتی می‌شوند. این آلاینده‌های سمی از منابع مختلفی از جمله نیروگاه‌های زغال‌سنگ و سایر صنایع، خانه‌ها، وسایل نقلیه و آتش‌سوزی‌های جنگلی می‌آیند.

محققان دریافتند که افزایش قرار گرفتن در معرض آلاینده‌هایی خطرناک هوا با افزایش 9درصدی مرگ و میر در بیماران مبتلا به کووید-19 مرتبط است. آن‌ها مطمئن شدند که این افزایش واقعا ناشی از آلاینده‌های خطرناک هوا است، نه تفاوت در ثروت، دلایل بهداشتی دیگر یا قرار گرفتن در معرض انواع دیگر آلودگی هوا.

اساسا هرچه شاخص آلودگی هوا بالاتر باشد، بیشتر با پیامدهای بهداشتی ضعیف ناشی از COVID-19 مرتبط است. دلیل احتمالی این است که این آلاینده‌ها باعث استرس تنفسی می‌شوند و در نتیجه آسیب‌پذیری را در برابر بیماری شدید ناشی از COVID-19 افزایش می‌دهند.

بیشتر بخوانید: درمان سردرد کرونایی مهم‌تر است یا درمان خود کرونا؟

آلودگی ذرات و COVID-19 در سراسر جهان

در دسامبر 2020، مطالعه دوم تلاش کرد تا مشخص کند که میزان مرگ و میر ناشی از کووید-19 به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی ذرات ریز است. محققان با استفاده از ترکیبی از داده‌هایی اپیدمیولوژیک، داده‌هایی ماهواره‌ای و سایر اطلاعات نظارتی از سراسر جهان، تخمین زدند که به طور متوسط، 15درصد از مرگ و میرهای ناشی از COVID-19 در سراسر جهان ممکن است با قرار گرفتن در معرض مزمن با آلودگی هوا مرتبط باشد.

این مطالعه نتایج را بر اساس منطقه و کشور تجزیه می‌کند. به عنوان مثال، تخمین‌های این مطالعه نشان می‌دهد که آلودگی هوا باعث 27درصد مرگ و میر ناشی از کووید-19 در چین، 18درصد در ایالات متحده، 15درصد در مکزیک و 14درصد در بریتانیا شده است.

در نیوزلند محققان همچنین بین آلودگی هوای مرتبط با سوخت فسیلی و سایر منابع آلودگی هوا توسط انسان تمایز قائل شدند. در ایالات متحده، 15درصد از مرگ و میر ناشی از کووید-19 به طور خاص به آلودگی هوای ناشی از سوخت‌هایی فسیلی نسبت داده می‌شود.

دی اکسید نیتروژن و COVID-19

دی اکسید نیتروژن یک آلاینده هوا است که از ترافیک و نیروگاه‌های به وجود می‌آید. بر اساس این مطالعه، افزایش 4.6 قسمت در میلیارد دی اکسید نیتروژن در هوا به ترتیب با 11.3درصد و 16.2درصد افزایش در میزان مرگ و میر ناشی از کووید-19 و میزان مرگ و میر همراه بود. محققان استدلال می‌کنند که کاهش 4.6 قسمت در میلیارد در قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دی اکسید نیتروژن می‌تواند از مرگ بیش از 14000 COVID-19 در میان افرادی که آزمایش آن‌ها مثبت بوده است جلوگیری کند.

محققان همچنین یک ارتباط بسیار مهم بین قرار گرفتن در معرض ذرات ریز و میزان مرگ و میر ناشی از کووید مشاهده کردند.

این یافته‌ها ممکن است به شناسایی جمعیت‌های مستعد و پرخطر کمک کند، به‌ویژه آن‌هایی که در مناطقی زندگی می‌کنند که از لحاظ تاریخی آلودگی دی‌اکسید نیتروژن بالایی دارند، از جمله مناطق شهری در نیویورک، نیوجرسی، کالیفرنیا و آریزونا.

یادداشت پایانی

قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا به عنوان عامل اصلی زیست محیطی چندین بیماری و مرگ زودرس در سراسر جهان در نظر گرفته می‌شود. شواهد مطالعه نشان می‌دهد که هم قرار گرفتن کوتاه‌مدت و هم درازمدت در معرض آلاینده‌های هوا با طیف گسترده‌ای از اثرات نامطلوب سلامتی مانند نرخ مرگ و میر بالاتر، افزایش پذیرش در بیمارستان و افزایش مراجعات سرپایی همراه است.