درمان ناباروری به روش Zift چگونه انجام میشود؟معرفی 6 مرحله
درمان ناباروری به روش Zift از بهترین روشها برای حل مشکلات زوجین نابارور است.یکی از مهمترین مشکلاتی که زوجها با آن رو به رو میشوند، مشکلات ناباروری است. این مشکل چنان بزرگ است که میتواند کانون خانواده را تحت تاثیر قرار داده و آن را به نابودی بکشاند. طبق تحقیقات انجام شده، حدود 20درصد از زوجها با مشکلات ناباروری دست به گریبان هستند. به همین علت روشهای درمانی متعددی روی کار آمدند تا مشکلات مختلف فرزندآوری را درمان کنند.
نامآشناترین این روشها، بارداری به روش IVF است. با پیشرفت علم روشهای درمانی جدیدتری به وجود آمدند تا مشکلات جدیتر باروری را برطرف نمایند. روش درمان ناباروری به روش Zift یکی از بهترین روشهای مطرح شده در این حوزه است.
در ادامه این مطلب از مجله سیوطب سعی داریم شما را با روش درمان ناباروری به روش Zift ، تفاوت آن با دیگر روشهای ناباروری، مراحل انجام و معایب آن آشنا نماییم. پس تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.
نگاه کلی مقاله درمان ناباروری به روش Zift
- امروزه بیشتر مشکلات ناباروری قابل حل هستند
- روش درمان ناباروری Zift یکی از بهترین روشهای مطرح شده در این خصوص است
- درمان ناباروری به روش Zift توسعهیافتهی روش سنتی IVF بوده و بسیار به روش Gift شبیه است
- درمان ناباروری به روش Zift نیز مانند تمامی روشهای ناباروری معایب و مزایای خود را دارد
بیشتر بخوانید: درمان ناباروری به روش gift چگونه انجام میشود؟ تفاوت این روش با IVF در چیست؟
درمان ناباروری به روش Zift چیست؟
Zift (Zygote intrafallopian transfer) یک فناوری کمک باروری است. این روش برای اولین بار در سال 1986 برای کمک به فرزندآوری مورد استفاده قرار گرفت. در حقیقت Zift از ترکیب دو روش IVF و Gift تشکیل شدهاست.
در این روش تخمکهای بارور یا زیگوت به درون لولههای فالوپ (لولههای رحمی) منتقل میشوند تا حین رشد به صورت طبیعی لانهگزینی کنند.
این روش یکی از موفقیتآمیزترین روشهای درمان ناباروری است. اما علیرغم میزان موفقیت بالای آن که نسبتا با IVF نیز برابر است، مورد استقبال قرار نمیگیرد. هزینههای بالای انجام این روش در کنار وجود دو عمل جراحی، این روش را به عنوان تهاجمیترین روش درمان ناباروری مشهور کرده است. به طوری که تنها 1درصد از روشهای کمک باروری مورد استفاده به این روش تعلق میگیرد. با توجه به تمامی این موارد، روش Zift طبیعیتر بوده و زیگوت تشکیل شده بسیار زودتر در بدن مادر قرار میگیرد.
یکی از مهمترین فاکتورهای موفقیت روش درمان ناباروری به روش zift، کیفیت تخمکها هستند. با افزایش سن کیفیت تخمکها کاهش پیدا میکند. تا سن 35 سالگی تخمکها از وضعیت خوبی برخوردار هستند اما با گذشت زمان و ورود به سن 40 سالگی شانس موفقیت درمانهای ناباروری من جمله روش Zift، بین 40 تا 53درصد کاهش مییابد.
بنابراین اگر تمایل دارید برای انجام این روش کاندید شوید، در قدم اول باید سن مناسبی داشته باشید. در قدم بعدی نیز باید حداقل یک لولهی رحمی (لوله فالوپ) سالم داشته باشید تا زیگوت در داخل آن قرار بگیرد.
بیشتر بخوانید: درمان ناباروری به روش IVF و آشنایی با مراحل مختلف لقاح خارج از رحم
تفاوت درمان ناباروری به روش Zift ، Gift و IVF
هر دو روش Zift و Gift نسخههای اصلاح شدهی لقاح آزمایشی IVF هستند. اولین IVF موفق در سال 1978 با انتقال موفق هشت سلول تولید شده توسط لقاح آزمایشی به رحم مادر، انجام شد. پس از آن با پیشرفت علم و تکنولوژی دو روش زیر روی کار آمدند.
1-Gift (Gamete intrafallopian transfer) یا (انتقال گامت درون لوله فالوپ)
2- Zift (Zygote intrafallopian transfer) یا ( انتقال زیگوت داخل لوله فالوپ)
در هر دوی این روشها مانند روش IVF تخمکهای مناسب از بدن زنان خارج شده و با اسپرم مردان در محیط آزمایشگاه ترکیب میشوند. سپس تخمکهای بارور شده مجددا وارد رحم شده و بارداری صورت میگیرد. در روش IVF جنینهای تشکیل شده به مدت 3 تا 5 روز در محیط آزمایشگاه بررسی شده و رشد میکنند و سپس منتقل میشوند .اما در دو روش Zift و Gift این عمل با سرعت بیشتری انجام میشود.
حال که تفاوت این دو روش با روش IVF را متوجه شدید، تفاوت روش درمان ناباروری به روش zift و Gift را بررسی مینماییم.
در روش Gift، اسپرم و تخمک در محیط آزمایشگاهی تنها با یکدیگر ترکیب میشوند. در این روش لقاح و باروری تخمک رخ نداده و زیگوت تشکیل نمیشود. تنها اسپرم و تخمک ترکیب شده، به لوله رحمی (لوله فالوپ) منتقل میشوند اما باروری به صورت طبیعی باید درون رحم انجام شود. در این روش نمیتوان به طور قطع باروری تخمک را مشاهده کرد.
بیشتر بخوانید: درمان ناباروری به روش IUI یک روش کم درد و بدون دردسر برای تلقیح داخل رحم
در روش درمان ناباروری به روش zift، لقاح اسپرم و تخمک درون محیط آزمایشگاهی صورت میگیرد که طی آن زیگوت تشکیل شده و به داخل رحم مادر منتقل میشود. زیگوتهای در حال رشد به طور طبیعی در داخل رحم لانهگزینی کرده و منجر به بارداری میشوند. در این روش زمان کافی برای بارور شدن به تخمک داده میشود تا قبل از قرار گرفتن در داخل رحم، لقاح تایید شود. با این کار معمولا تخمکهای کمتری وارد رحم شده و شانس حاملگیهای پرخطر چندقلویی کاهش مییابد.
در هر دوی این روشها نیاز به عمل لاپاراسکوپی است. طی این عمل تخمکها به درون رحم منتقل شوند. در روش Gift تنها یکبار برای انتقال تخمکها عمل انجام می شود. اما در روش Zift دوبار عمل لاپاراسکوپی صورت میگیرد. یکبار برای خارج کردن تخمکها و بار دیگر برای انتقال تخمکهای لقاح یافته به درون رحم انجام میشود.
در حالیکه روش IVF به هیچ گونه عمل جراحی احتیاج ندارد، انتخاب بیشتر پزشکان این روش است. به طوری که 98درصد از درمانهای ناباروری توسط روش IVF درمان میشوند و تنها 2درصد به روشهای درمانی Gift و Zift اختصاص دارد.
بیشتر بخوانید: انسداد لولههای فالوپ رحمی؛ عارضهای بدون علائم اما خطرناک برای باروری
درمان ناباروری به روش zift برای چه کسانی مناسب است؟
به طور کلی Zift و روش مشابه آن Gift را میتوان برای بسیاری از انواع ناباروری به کار برد مگر در مواردی که لوله رحمی (لوله فالوپ) آسیب دیده یا دارای ناهنجاری باشد. مزیت روش درمان ناباروری به روش zift نسبت به روش Gift در این است که تخمکها قبل از انتقال به لولههای رحمی بارور میشوند. که در این صورت رویان در حال رشد به رحم میرسد.
به طور کلی وجود هر یک از مشکلات زیر باعث میشود تا درمان ناباروری به روش zift تجویز شود:
- اگر علت مشخصی برای ناباروری وجود نداشته باشد
- اگر مشکلات تخمکگذاری وجود داشته باشد
- اگر تعداد اسپرمهای مرد کافی نباشد
- اگر اسپرمها قادر به نفوذ به تخمک نباشند
- اگر مشکلات آناتومی در رحم وجود داشته باشد مانند چسبندگی شدید رحمی
بیشتر بخوانید: اختلالات تخمک گذاری؛ مشکلات هورمونی و معضلات تشکیل لقاح
درمان ناباروری به روش zift چگونه انجام میشود؟
پروسه درمان ناباروری به روش zift حدود چهار تا شش هفته زمان میبرد. مراحل ابتدایی این روش درمانی کاملا شبیه به روش IVF انجام میشود. تنها با این تفاوت که رویان به جای رحم، به لولههای رحمی منتقل میشود. مراحل انجام درمان ناباروری به روش zift به شرح زیر است:
1. تحریک تخمدان
مانند بسیاری از روشهای باروری، در این روش نیز از داروهای خاصی برای تحریک تخمدانها استفاده میشود. تحریک تخمدانها منجربه تولید تخمکهای بالغ شده و از ترشح زود هنگام آنها جلوگیری به عمل میآورد.
2. رشد فولیکول
با مصرف داروهای خاص و شروع مراحل درمان ناباروری، باید هر دو تا سه روز به پزشک مراجعه شود. پزشک سطح هورمونهای خون فرد را بررسی کرده و فولیکولهای در حال رشد را به وسیله2ی سونوگرافی اندازهگیری مینماید.
3. تخمکگیری
تخمکگیری یا عمل پانکچر، به خارج کردن بهترین تخمکهای آماده گفته میشود. زمانی که تخمکها آماده شدند، فرد بیهوش شده و به وسیلهی پروب اولتراسوند (سونوگرافی واژینال) تخمکها بررسی میشوند تا بهترین و مناسبترین آنان شناسایی شوند. حال یک سوزن باریک از طریق دیواره2ی واژن وارد شده و حدود هشت تا پانزده تخمک مناسب را خارج میکند.
بیشتر بخوانید: آندومتریوز چیست و چه علائمی دارد؟
4. لقاح
تخمک توسط اسپرم در محیط آزمایشگاه بارور شده و لقاح زیر نظر گرفته میشود. پس از یک روز تخمکهای بارورشده به یک رویان تک سلولی به نام زیگوت تبدیل میشوند.
5. انجام عمل جراحی:
از این مرحله به بعد روش Zift با روش IVF تفاوت دارد. در روش درمان ناباروری به روش zift، پس از تشکیل زیگوتها فرد بیهوش شده و تحت عمل جراحی لاپاراسکوپی قرار میگیرد.
در این عمل یک برش کوچک در شکم ایجاد شده و یک تا پنج زیگوت به وسیلهی لاپاراسکوپ به لولههای رحمی (لولههای فالوپ) منتقل می2شوند. ممکن است پس از این عمل جراحی، درد خفیفی احساس شود که با استراحت رفع خواهد شد.
6. لانهگزینی
اگر مراحل گفته شده با موفقیت انجام شوند، زیگوت رشد کرده از لوله رحمی عبور میکند و در نهایت در دیوارهی رحم لانهگزینی انجام میگیرد. اگر بیشتر از یک زیگوت رشد کرده و وارد رحم شود، احتمال بارداری افرایش پیدا میکند اما در عین حال شانس چندقلوزایی و خطرات آن نیز بالا میرود.
بیشتر بخوانید: اگر فیبروم رحمی شما را نگران کرده است، این مطلب را بخوانید
آیا درمان ناباروری به روش zift معایب و ریسکهایی نیز به همراه دارد؟
روشهای درمان ناباروری در عین حال که بسیار موثر هستند، معایب و ریسکهایی را نیز به همراه دارند. روش Zift نیز از این قاعده مستثنی نیست. این روش نیز ممکن است ریسکهایی را متوجه مادر و نوزاد نماید و یا به علت وجود برخی مشکلات انجام آن توصیه نشود. بنابراین بهتر است تمامی روشهای درمان ناباروری، معایب و مزایای آنها را مطالعه کرده و با کمال آگاهی تصمیم بگیرید:
خطرات ناشی از لاپاراسکوپی
برای انجام درمان ناباروری به روش zift باید تخمکها به روش لاپاراسکوپی انتقال یابند. این کار ممکن است عفونتهای لگنی، سوراخ شدن اندام داخلی و یا سایر عوارض بیهوشی را برای مادر به همراه داشته باشد.
چندقلوزایی
اکثر روشهای درمان ناباروری شانس چندقلوزایی را افزایش میدهند. در روش Zift نیز به علت وجود چند زیگوت در لوله رحم، شانس چندقلوزایی بالا میرود. حاملگی چندقلویی هم برای مادر و هم برای نوزاد بارداری و زایمان پرخطری را ایجاد میکند.
گران قیمت بودن
درمان ناباروری به روش zift جزو درمانهای گران قیمت محسوب میشود. چرا که برای انجام این روش به جراحی، داروهای خاص و اقدامات آزمایشگاهی ویژهای نیاز است که هزینههای جانبی را افزایش میدهند.
صرف زمان بیشتر
با شروع درمان و مصرف داروهای تجویز شده در این روش، بیمار باید تحت نظر قرار بگیرد تا میزان پاسخگویی بدن محاسبه شود. بنابراین فرد باید تعداد دفعات بیشتری برای انجام آزمایشات و سونوگرافیها مراجعه کرده و زمان بیشتری صرف نماید.
عوارض جانبی دیگر
برخی از عوارض جانبی درمان ناباروری به روش zift به شرح زیر است:
- شانس بروز حاملگی خارج از رحم در این روش بیشتر از سایر روشها است
- در صورت واکنش شدید بدن نسبت به داروها، ممکن است مادر به سندروم تحریک بیش از حد تخمدانها یا ohss دچار شود
- همانند تمامی روشهای ناباروری احتمال تولد نوزاد زودرس یا کم وزن نیز در این روش وجود دارد
یادداشت پایانی
امروزه تقریبا تمامی مشکلات ناباروری قابل حل بوده و منجر به فرزندآوری زوجها میشوند.
یکی از بهترین و موثرترین روشهای درمان ناباروری روش Zift است. در این روش تخمک از داخل بدن مادر بیرون آورده شده و با اسپرم ترکیب میشود. پس از اطمینان از لقاح، زیگوت تشکیل شده به داخل رحم مادر بازگردانده میشود.
همانطور که پیشتر گفته شد این روش به هزینههای بسیار و عمل جراحی نیاز دارد که جز معایب آن محسوب میشوند. اما در عین حال در این روش از تشکیل رویان اطمینان حاصل شده که شانس بارداری را افزایش میدهد. علیرغم تمام مطالب یاد شده در این مقاله، باید پزشک معالج با توجه به شرایط و مشکلات روش کمکباروری را مشخص نماید.
در این مطلب به بررسی مواردی در باب درمان ناباروری به روش Zift پرداختیم. امیدواریم مفید واقع شده باشد. سپاس که تا انتها با ما همراه بودید.