بیش فعالی بزرگسالان یا اختلال کم توجهی14 علائم این اختلال عصبی
بیش فعالی بزرگسالان (ADHD) یک اختلال عصبی است که تقریبا 4.4 درصد از بزرگسالان ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در مردان بیشتر از زنان تشخیص داده می‌شود. بیش فعالی بزرگسالان با الگوی مداوم بی‌توجهی، بیش فعالی و تکانشگری مشخص خواهد شد که در کار، زندگی خانگی و روابط تداخل داشته و بر آن تاثیر زیادی می‌گذارد، به خصوص اگر درمان نشود.
بیش فعالی بزرگسالان از نظر تاریخی به عنوان یک بیماری دوران کودکی در نظر گرفته می‌شد، اما اکنون به عنوان یک بیماری اعصاب و روان مادام العمر شناخته می‌شود که تا بزرگسالی ادامه دارد. بسیاری از بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی هرگز در طول زندگی خود تشخیص داده نمی‌شوند.
در این مقاله از مجله سلامت سیوطب به علائم، علل و راه‌های درمان دارویی و غیر دارویی بیش فعالی بزرگسالان خواهیم پرداخت.
علائم بیش فعالی بزرگسالان چیست؟
علائم بیش فعالی (ADHD یا ADD) در بزرگسالان به طور کلی شبیه به علائم رایج بیش فعالی دوران کودکی است. شدت علائم بیش فعالی در طول زمان و با افزایش سن کاهش یافته و علائم کمتری همراه خود دارد، اما برخی از بزرگسالان همچنان علائم عمده‌ای دارند که در عملکرد روزانه آنها اختلال ایجاد می‌کند.
بیش فعالی بزرگسالان، ویژگی‌های اصلی مانند مشکل در توجه، تکانشگری و بی‌قراری را در بر می‌گیرد. علائم می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
بسیاری از بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی از ابتلا به آن آگاه نیستند، آنها فقط می‌دانند که کارهای روزمره برایشان یک چالش به حساب می‌آید. بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است تمرکز و اولویت بندی برایشان مشکل باشد که منجر به از دست دادن ضرب الاجل‌ها و فراموشی جلسات یا برنامه‌های اجتماعی می‌شود.
بیشتر بخوانید: بیش فعالی کودکان؛ درمان‌های گیاهی و تست رایگان فوری
ناتوانی در کنترل تکانه‌ها از بی‌حوصلگی در صف انتظار یا رانندگی در ترافیک تا نوسانات خلقی و طغیان خشم متغیر خواهد بود.
علائم بیش فعالی بزرگسالان عبارتند از:
- تکانشگری
- بی نظمی و اولویت بندی مشکلات
- مهارت‌های مدیریت زمان ضعیف
- مشکلات تمرکز روی یک کار
- مشکل در انجام چند کار
- فعالیت بیش از حد یا بی‌قراری
- برنامه ریزی ضعیف
- تحمل ناامیدی کم
- نوسانات خلقی مکرر
- مشکلات پیگیری و تکمیل وظایف
- طبع گرم
- مشکل در مقابله با استرس
- بیش از حد حرف زدن
- بی‌نظمی عاطفی
بیشتر بخوانید : اختلال خواندن یا دیسلکسیا؛ درمان با ۹ روش ساده و بدون نیاز به دارو
چالش‌های مرتبط با بیش فعالی بزرگسالان
بیش فعالی بزرگسالان تقریبا همه جنبه‌های زندگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اگر بیماری قبلا تشخیص داده نشده، درمان نشده یا به طور ناکارآمد درمان شده باشد، امکان دارد تاثیرات مخربی بر رفاه روانی و کیفیت زندگی فرد داشته باشد.
تاثیر بیش فعالی بزرگسالان بر عملکرد کار
علائم ADHD بزرگسالان مانند مدیریت زمان و تمرکز ضعیف، به تعویق انداختن کار و فراموشی، مسیر محل کار را دشوار می‌سازد. بسیاری از مطالعات بیش فعالی را با مشکلات در محل کار مرتبط می‌داند. افراد مبتلا به بیش فعالی در مقایسه با بزرگسالان مبتلا به نوروتیپیک، به خصوص اگر در دوران کودکی تحت درمان قرار نگرفته باشند، احتمال بیشتری برای به دست آوردن و حفظ شغل دارند.
بیشتر بخوانید: اختلال نوشتن؛ تشخیص دیسگرافیا چرا مهم است؟+تمرینات موثر
تاثیر بیش فعالی بزرگسالان بر روابط
علائم ADHD در بزرگسالان مانند مهارت‌های ضعیف گوش‌دادن، تحمل ناامیدی کم، ناتوانی در انجام وظایف و تکانشگری به تعدادی از مشکلات در روابط عاشقانه، دوستی‌ها، روابط خانوادگی و سایر ارتباطات اجتماعی منتهی خواهد شد.
تاثیر بیش فعالی بزرگسالان بر جنایت و ایمنی
تحقیقات این نوع از اختلالات رشدی را با جرم، جنایت، قانون شکنی و سایر مسائل قانونی و ایمنی مرتبط دانسته است مانند خطر تصادفات رانندگی که در مقایسه با جمعیت عمومی بسیار بیشتر است. یک مطالعه نشان داد که افرادی که علائم بیش فعالی را در دوران کودکی نشان می‌دهند، در مقایسه با افراد غیر ADHD در بزرگسالان بیشتر درگیر فعالیت‌های مجرمانه می‌شوند. بررسی سیستماتیک اخیر تخمین می‌زند که 26درصد از زندانیان مبتلا به بیش فعالی بزرگسالان هستند.
بیشتر بخوانید: اختلال یادگیری ریاضی یا Dyscalculia با ضریب هوشی مرتبط است؟
تاثیر بیش فعالی بزرگسالان بر سوء مصرف مواد
ADHD و سوء مصرف مواد به شدت مرتبط هستند. بزرگسالان مبتلا به این اختلال در مقایسه با افراد بدون آن دو برابر بیشتر احتمال دارد که مبتلا به مصرف مواد (SUD) شوند. بسیاری از بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی و اختلال مصرف مواد، گفته‌اند که از موادی مانند الکل و سایر داروها به عنوان راهی برای خوددرمانی و مدیریت علائم ADHD استفاده می‌کنند.
بیش فعالی در بزرگسالان و ازدواج
زندگی زوجی که یک یا هر دو نفر آنها مبتلا به اختلال بیش فعالی هستن از موفق تا فاجعه متغیر است. شخص مبتلا به بیش فعالی که متاثر از نشانه‌های ADHD است امکان دارد شرایط ناخوشایندی مانند خشم و درد را همراه خود داشته باشد.
همسر این فرد بیش فعال هنگام صحبت با او برای حل مشکلات تاثیرگذار بر روابطشان با چالش‌های زیادی روبرو خواهد بود. این فرایند برای شریک مبتلا به بیش فعالی بزرگسالان انبوهی از مشکلات روحی و ناامیدی به همراه دارد که منتهی شدن به طلاق آنها به هیچ وجه دور از ذهن نخواهد بود.
بیشتر بخوانید: بیماری ویلسون؛ از زرد شدن پوست و تورم پاها تا کبودی و خونریزی طولانی
بیش فعالی بزرگسالان و شرایط همراه
ADHD بزرگسالان به ندرت به تنهایی وجود دارد. تقریبا 60 تا 70 درصد از بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی دارای یک اختلال همراه هستند.
اگرچه ADHD مشکلات روانی یا رشدی دیگری ایجاد نمی‌کند، اما اختلالات دیگر اغلب همراه با آن رخ می‌دهند و درمان را چالش برانگیزتر می‌سازند. این اختلالات عبارتند از:
- اختلالات خلقی: بسیاری از بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی، افسردگی، اختلال دوقطبی یا اختلال خلقی دیگری دارند. در حالی که مشکلات خلقی لزوما به دلیل بیش فعالی نیست، الگوی مکرر شکست‌ها و ناامیدی‌های ناشی از ADHD می‌تواند افسردگی را بدتر کند
- اختلالات اضطرابی: اختلالات اضطرابی اغلب در بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی رخ می‌دهد. اختلالات اضطرابی باعث نگرانی شدید، عصبی بودن و سایر علائم می‌شود. اضطراب، چالش‌ها و مشکلات ناشی از بیش فعالی بزرگسالان را بدتر می‌سازد
- سایر اختلالات روانپزشکی: بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی در معرض افزایش خطر سایر اختلالات روانپزشکی مانند اختلالات شخصیت، اختلال انفجاری متناوب و اختلالات مصرف مواد هستند
- ناتوانی‌های یادگیری: بزرگسالان درگیر بیش فعالی عمدتا در آزمون‌های تحصیلی امتیاز کمتری نسبت به سن، هوش و تحصیلات خود دارند. اختلالات یادگیری امکان دارد مشکلات در درک و برقراری ارتباط را نیز در بر بگیرد
بیشتر بخوانید : فلج مغزی یا سی پی؛ انواع فلج مغزی کدام است و علائم هر یک چیست؟
علل بیش فعالی بزرگسالان
- ژنتیک یا وراثت: بیش فعالی یک بیماری بسیار ارثی به شمار می‌آید. تقریبا نیمی از والدین مبتلا به بیش فعالی دارای فرزندی با این عارضه خواهند بود
- عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض استرس شدید، ضربه یا سموم خاص مانند سرب یا بیسفنو ، خطر یا شدت علائم بیش فعالی بزرگسالان را افزایش می‌دهد
- اختلال در رشد: آسیب مغزی یا رویدادهایی که بر سیستم عصبی مرکزی در طول رشد تاثیر می‌گذارند، مانند زایمان زودرس یا مصرف الکل در دوران بارداری، نقش عمده‌ای در ایجاد بیش فعالی بزرگسالان دارد
- بیش فعالی بزرگسالان نتیجه رژیم غذایی نامناسب، ورزش ناکافی، تماشای بیش از حد صفحه نمایش یا عوامل اجتماعی و اقتصادی نیست. اگرچه برخی از این عوامل و سایر عوامل استرس زا علائم بیش فعالی بزرگسالان را شدت می‌بخشند
در حالی که این اختلال به طور گسترده به عنوان یک بیماری دوران کودکی در نظر گرفته می‌شود، محققان همچنان به بررسی اینکه آیا شروع بیش فعالی می‌تواند در بزرگسالی باشد یا خیر، ادامه می‌دهند.
بیشتر بخوانید: درمان تشنج، انواع، عوارض و ۴ علت اصلی این اختلال
درمان بیش فعالی بزرگسالان
بهترین درمان برای بیش فعالی بزرگسالان ترکیبی از درمان و دارو است. بزرگسالان باید از نزدیک با پزشک خود برای تنظیم دارو و دوز و یافتن ترکیب درمانی مناسب برای کاهش علائم همکاری کنند.
داروی بیش فعالی بزرگسالان
دو نوع اصلی از داروهای مورد استفاده برای درمان ADHD وجود دارد:
- محرک‌ها
- غیر محرک‌ها
بیشتر بخوانید : سندروم داون یا نشانگان داون چیست؟ آیا سندروم داون ارثی است؟
داروهای محرک برای بیش فعالی بزرگسالان
درمان دارویی خط اول برای بیش فعالی بزرگسالان در نظر گرفته می‌شود و به دو دسته عمده تقسیم می‌شوند:
- متیل فنیدیت‌ها (ریتالین، کنسرتا، دیترانا)
- آمفتامین‌ها (Adderall، Vyvanse، Evekeo)
همه داروهای محرک اشکال مختلف این دو نوع دارو هستند.
بیشتر بخوانید : درمان اوتیسم؛ بازی اثرگذارترین شیوه درمان
داروهای غیر محرک برای بیش فعالی بزرگسالان
چندین نوع غیر محرک (که درمان‌های خط دوم در نظر گرفته می‌شود) برای درمان ADHD استفاده می‌شود.
داروهای غیر محرک تایید شده توسط FDA، مانند Strattera یا Intuniv، به طور خاص برای درمان بیش فعالی بزرگسالان طراحی شده‌اند.
سایر داروهای غیر محرک برای رفع علائم بیش فعالی بزرگسالان به عنوان خارج از برچسب استفاده می‌شوند. این‌ها شامل کلونیدین، Wellbutrin، داروهای فشار خون یا داروهای تقویت‌کننده بیداری است. زمانی که سایر درمان‌های بیش فعالی بزرگسالان مؤثر نباشد، پزشکان به این داروها روی می‌آورند، زیرا مکانیسم‌های عملکردی مشابه برخی از داروهای بیش فعالی در بدن دارند.
بیشتر بخوانید: آزمایش اوتیسم چیست و چرایی نیاز به انجام تست غربالگری
درمان بیش فعالی بزرگسالان بدون دارو
اکثر بزرگسالان کاهش علائم را با داروهای بیش فعالی تجربه می‌کنند، اما بسیاری از آنها به دلیل داشتن یک عمر اختلال کمبود توجه، همچنان با کار، مسئولیت‌های روزانه یا اعتماد به نفس پایین دست و پنجه نرم می‌کنند. داروهای بیش فعالی مغز را از نظر عصبی تنظیم می‌کند.
روان درمانی یا راهنمایی حرفه‌ای، بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی را سازماندهی کرده و به آنها انگیزه می‌دهد تا از طریق شرطی‌سازی به چالش‌های خاص رسیدگی کنند. درمان‌های رایج عبارتند از:
- درمان شناختی رفتاری (CBT)
- رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)
- بیش فعالی یا مربی‌گری زندگی
این درمان‌ها و مداخلات، همراه با آموزش در مورد بیش فعالی به بزرگسالان کمک می‌کند مکان‌هایی را که علائم بیش فعالی باعث ایجاد مشکل در زندگی و کار آنها برای تغییر الگوهای منفی می‌شود، تشخیص دهند.
بیشتر بخوانید : درمان لکنت زبان در کودکان و بزرگسالان با روش‌ها و تکنیک‌ها استاندارد
تغییرات سبک زندگی و درمان‌های طبیعی برای بیش فعالی بزرگسالان
عوامل محیطی نقش زیادی در شدت علائم بیش فعالی بزرگسالان دارند. بزرگسالان مبتلا به این اختلال با تغییر عوامل سبک زندگی علائم آن را کاهش خواهند داد این عوامل عبارتند از:
- خواب: مشکلات خواب در میان بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی رایج است. استراحت کافی 7 تا 9 ساعت خواب در هر شب تاثیر مثبتی بر مغز و عملکرد بیش فعالی دارد و در مدیریت علائم کمک کننده خواهد بود
- ورزش: مطالعات نشان می‌دهد که ورزش تاثیر مثبتی بر مغز دارد و به کاهش علائم بیش فعالی بزرگسالان کمک می‌کند
- رژیم غذایی: همه افراد از یک رژیم غذایی سالم سود می‌برند و این شامل بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی نیز می‌شود که بسیاری از آنها مدیریت بهتر علائم را با حفظ یک رژیم غذایی متعادل گزارش می‌دهند
- مکمل‌ها: آهن، روی و منیزیم اغلب به طور طبیعی در افراد مبتلا به بیش فعالی کم هستند. بسیاری از افراد آنها را به عنوان مکمل مصرف می‌کنند، اگرچه تحقیقات در مورد فواید آن به نتیجه نرسیده است
بیشتر بخوانید : درمان سندروم داون از دوران جنینی تا بزرگسالی با کاردرمانی
تست بیش فعالی در بزرگسالان
این تست علائم بیش فعالی بزرگسالان، از غربالگر سازمان بهداشت جهانی (WHO) و گروه کاری بیش فعالی بزرگسالان اقتباس شده است.
1.هر چند وقت یکبار در تمرکز بر آنچه مردم به شما می‌گویند، مشکل دارید، حتی زمانی که مستقیما با شما صحبت می‌کنند؟
| خیلی اوقات | غالبا | گاهی | به ندرت | هرگز |
- هر چند وقت یکبار در جلسات یا موقعیت‌هایی که انتظار می‌رود در آنها بنشینید، صندلی خود را ترک می‌کنید؟
| خیلی اوقات | غالبا | گاهی | به ندرت | هرگز |
- هر چند وقت یکبار زمانی که برای خودتان وقت می‌گذارید در رها شدن و استراحت کردن مشکل دارید؟
| خیلی اوقات | غالبا | گاهی | به ندرت | هرگز |
- وقتی در حال مکالمه هستید، هر چند وقت یکبار متوجه می‌شوید که جمله افرادی که با آنها صحبت می‌کنید را قبل از اینکه خودشان تمام کنند، تمام می‌کنید؟
| خیلی اوقات | غالبا | گاهی | به ندرت | هرگز |
- چند وقت یکبار کارها را به لحظه آخر موکول می‌کنید؟
| خیلی اوقات | غالبا | گاهی | به ندرت | هرگز |
- هر چند وقت یکبار برای منظم نگه داشتن زندگی و توجه به جزئیات به دیگران وابسته هستید؟
| خیلی اوقات | غالبا | گاهی | به ندرت | هرگز |
این پرسشنامه برای تعیین اینکه آیا فرد علائمی مشابه علائم بیش فعالی بزرگسالان نشان می‌دهد طراحی و برای تست قرار داده شده است. این تست ترجمه‌ای از یک تست جامع‌تر و برای انجام آن و سایر تست‌های بیش فعالی بزرگسالان بهتر است که به سایت additudemag.com مراجعه کنید.
اگر پاسخ به تعداد قابل توجهی از این سوالات مثبت باشد، با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. تشخیص دقیق فقط از طریق ارزیابی بالینی توسط یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده انجام می‌شود.
بیشتر بخوانید : انواع لکنت زبان و آشنایی با علل پیدایش لکنت کودکان و بزرگسالان
یادداشت پایانی
بیش فعالی بزرگسالان اغلب ارثی خواهد بود. بسیاری از کودکان مبتلا به بیش فعالی دارای والدین مبتلا به این اختلال هستند. با این حال، همه والدین تشخیص داده نمی‌شوند زیرا بیش فعالی بزرگسالان (به ویژه علائم در زنان) در گذشته به خوبی شناخته نشده بودند.
همان‌طور که تحقیقات علمی رشد می‌کند و درک انسان‌ها از علائمی مانند نارسایی حساس به طرد افزایش می‌یابد، بزرگسالان بیشتری به دنبال تشخیص و درمان بیش فعالی هستند. درمان، با داروهای محرک مانند آمفتامین (به عنوان مثال آدرال) یا متیل فنیدات (به عنوان مثال کنسرتا یا ریتالین) و با برنامه غذایی بیش فعالی بزرگسالان، تمرین مغز و ورزش در هر سنی متحول کننده خواهد بود.