بیماری مقاربتیمسائل جنسی

درمان کلامیدیا؛ مبارزه با خطر ناباروری یا بارداری خارج از رحم

درمان کلامیدیا با آنتی بیوتیک‌های تجویزی به راحتی امکان‌پذیر است زیرا عامل این بیماری مقاربتی باکتری کلامیدیا تراکوماتیس است که با این داروها نابود می‌شود. این عفونت از طریق رابطه جنسی منتقل شده و بسیاری از افراد که به این بیماری مبتلا هستند، علائم خاصی ندارند. در این مقاله به بررسی همه راه‌های درمان کلامیدیا می‌پردازیم.

کلامیدیا چیست؟

درمان کلامیدیا|سیوطب

درمان كلاميديا امروزه اهمیت دوچندان یافته زیرا یکی از شایع‌ترین انواع عفونت‌هاى مقاربتى است. این بیماری همان‌طوری که از اسمش پیدا است توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می‌شود و در زنان و مردان علائم متفاوتی را بروز می‌دهد.

بیشتر بخوانید: واکسن گارداسیل؛ پیشگیری از زگیل تناسلی تا سرطان گردن رحم

درمان کلامیدیا در زنان اهمیت بیشتری پیدا می‌کند زیرا می‌تواند منجر به ناباروری یا بارداری خارج از رحم شود. کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) در هر سنی می‌تواند شخص را مبتلا کند و چون علائم خاصی ندارد ممکن است شخص بدون اطلاع خود، آن را به دیگران انتقال دهد.

به همین دلیل درمان کلامیدیا بسیار حائز اهمیت است تا اشخاص بیشتری دچار این عفونت نشوند.

بیشتر بخوانید:  درمان زگیل تناسلی؛ آیا درمان قطعی برای زگیل تناسلی وجود دارد؟

درمان کلامیدیا

کلامیدیا معمولا با آنتی‌بیوتیک‌ها قابل درمان است. اگر اشخاص آنتی‌بیوتیک‌های خود را به درستی مصرف کنند، بیش از 95درصد افراد درمان می‌شوند.

زمانی که نتایج آزمایش تایید کرد که شخص کلامیدیا دارد، ممکن است نیاز باشد که آنتی‌بیوتیک مصرف کند. اما اگر احتمال زیادی وجود دارد که عفونت داشته باشد، امکان دارد قبل از دریافت آنتی‌بیوتیک، تحت درمان‌های دیگر نیز قرار بگیرد.

دو آنتی‌بیوتیکی که معمولا برای کلامیدیا تجویز می‌شوند عبارت‌اند از:

  • داکسی سایکلین – هر روز به مدت یک هفته مصرف می‌شود
  • آزیترومایسین – یک دوز یک گرم و سپس 500 میلی‌گرم یک بار در روز به مدت 2 روز

بیشتر بخوانید: تشخیص تبخال تناسلی؛ آزمایش خون راهی کلیدی برای کشف ویروس

اگر شخص آلرژی داشته یا باردار باشد یا در دوران شیردهی است، امکان دارد پزشک به او آنتی‌بیوتیک‌های مختلفی مانند آموکسی‌سیلین یا اریترومایسین بدهد.

اگر پزشک نگران عوارض کلامیدیا باشد، ممکن است دوره طولانی‌تری از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده شود. برخی از افراد در طول درمان کلامیدیا، عوارض جانبی را تجربه می‌کنند اما این عوارض معمولاً خفیف هستند.

شایع‌ترین عوارض جانبی شامل درد معده، اسهال، احساس بیماری و برفک در زنان است.

شخص مبتلا چه زمانی می‌تواند دوباره رابطه جنسی داشته باشد؟

اگر شخص داکسی سایکلین مصرف کرده تا زمانی که هم او و همسرش درمان کلامیدیا را کامل نکرده باشند، نباید رابطه جنسی داشته باشند از جمله رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی حتی با کاندوم.

اگر شخص آزیترومایسین مصرف کرده باشد، باید هفت روز پس از درمان کلامیدیا قبل از داشتن هرگونه رابطه جنسی صبر کند. این کار به شخص کمک می‌کند تا مطمئن شود که عفونت را منتقل نمی‌کند یا بلافاصله دوباره به آن مبتلا نمی‌شود.

بیشتر بخوانید: تریکومونیازیس، بیماری عفونی که در زنان شایع‌تر است؛ از خارش تا ترشحات بدبو

آیا مراجعه دوباره به پزشک نیاز است؟

اگر شخص آنتی‌بیوتیک‌های خود را به درستی مصرف کند، ممکن است نیازی به مراجعه دوباره به پزشک نباشد. با این حال به او توصیه می‌شود که برای آزمایش دوباره کلامیدیا مراجعه کند اگر شرایط زیر وجود داشته باشد:

  • قبل از اتمام درمان، شخص مبتلا و همسرش رابطه جنسی داشته باشند
  • فرد بیمار فراموش کرده که داروی خود را مصرف کند یا آن را به درستی مصرف نکرده است
  • علائم بیمار از بین نمی‌رود
  • بیمار باردار است
  • اگر بیمار کمتر از 25 سال سن دارد، باید 3 تا 6 ماه پس از پایان درمان، آزمایش مجدد کلامیدیا به او پیشنهاد شود زیرا در خطر ابتلای مجدد به آن است

بیشتر بخوانید: علائم زگیل تناسلی در مردان، راه‌های درمان و چگونگی پیشگیری از آن

آزمایش و درمان کلامیدیا برای شرکای جنسی

اگر آزمایش کلامیدیا مثبت بود، مهم است که همسر بیمار نیز آزمایش و درمان شود. یک مشاور متخصص مسائل جنسی می‌تواند به بیمار کمک کند که این موضوع را با همسرش در میان بگذارد. مهم است که همسر شخص بیمار، بداند که ممکن است در معرض یک عفونت مقاربتی (STI) قرار گرفته باشد. به همسر بیمار پیشنهاد می‌شود که برای معاینه برود.

برای زنان، عفونت ادراری تناسلی را می‌توان با سواب واژینال یا دهانه رحم تشخیص داد. برای مردان، عفونت مجرای ادراری را می‌توان با آزمایش ادرار یا سواب مجرای ادرار تشخیص داد.

بیشتر بخوانید: ایدز، بررسی راه‌های انتقال و بهترین شیوه‌های پیشگیری HIV

کلامیدیا چقدر شایع است؟

مرد مبتلا به کلامیدیا|سیوطب

در سال 2017، بیش از 1.7 میلیون مورد کلامیدیا در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC) گزارش شد. با این حال، بسیاری از موارد گزارش نمی‌شوند. بنابراین تعداد واقعی عفونت‌های کلامیدیا در هر سال ممکن است نزدیک‌تر به سه میلیون در آمریکا باشد.

مردان و زنان هر دو می‌توانند به این عفونت مبتلا شوند، اما موارد بیشتری در زنان گزارش شده است. بالاترین میزان عفونت در میان زنان جوان است و بیشترین میزان عفونت در زنان بین 15 تا 24 سال رخ می‌دهد.

متخصصان توصیه می‌کنند که همه زنان 25 ساله و جوان‌تر از نظر جنسی فعال هر ساله و همچنین زنان مسن‌تر با عوامل خطر مانند همسر جدید، غربالگری شوند.

بیشتر بخوانید: زگیل تناسلی را جدی بگیرید

از نظر آماری، اگر فردی با بیش از یک نفر رابطه جنسی داشته باشد، احتمال بیشتری برای ابتلا به این عارضه دارد. سایر عوامل خطر شامل داشتن یک عارضه در گذشته یا عفونت داشتن در حال حاضر است، زیرا می‌تواند مقاومت را کاهش دهد.

تجاوز جنسی می‌تواند خطر ابتلا به کلامیدیا و سایر بیماری‌های مقاربتی را افزایش دهد. اگر شخصی هر گونه فعالیت جنسی، از جمله رابطه جنسی دهانی داشته باشد، باید در اسرع وقت غربالگری شود.

کلامیدیا می‌تواند مقعد را هم آلوده کند. زنان در صورت داشتن عفونت کلامیدیا در رکتوم ممکن است علائمی را تجربه نکنند. ولی اگر علائم عفونت رکتوم رخ دهد، ممکن است شامل درد رکتوم، ترشح یا خونریزی باشد.

بیشتر بخوانید: سیفلیس چیست؟ انواع این بیماری مقاربتی و تاثیر آن بر بارداری

درمان کلامیدیا در خانه

همان‌طور که در این مقاله از سیوطب گفتیم کلامیدیا در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می‌شود. تنها درمان واقعی این نوع عفونت، آنتی‌بیوتیک است. اما برخی از درمان‌های جایگزین ممکن است به کاهش علائم کمک کنند.

مهم است که به یاد داشته باشید که کلامیدیا درمان نشده می‌تواند منجر به عوارض طولانی‌مدت، از جمله مشکلات باروری و التهاب مزمن شود. داروهای خانگی برای کلامیدیا که ممکن است موثر باشند (برای علائم، نه خود عفونت) عبارت‌اند از:

بیشتر بخوانید: آزمایش سوزاک برای تشخیص قطعی بیماری

Goldenseal (گلدن سیل)

این گیاه دارویی ممکن است علائم را در طول عفونت با کاهش التهاب محدود کند.

اکیناسه (سرخارگل)

این گیاه به طور گسترده‌ای برای تقویت سیستم ایمنی به منظور کمک به افراد برای غلبه بر انواع عفونت‌ها از سرماخوردگی گرفته تا زخم‌های پوستی استفاده می‌شود. این گیاه ممکن است به کاهش علائم کلامیدیا کمک کند.

اگرچه ترکیبات موجود در این گیاهان ممکن است به طور کلی به کاهش التهاب و عفونت کمک کنند، اما هیچ مطالعه کیفی وجود ندارد که نشان دهد آن‌ها به طور خاص برای علائم کلامیدیا موثر هستند.

بیشتر بخوانید: درمان ایدز؛ استفاده از داروهای ضدویروس برای مهار عفونت HIV

اگر درمان کلامیدیا انجام نشود چه اتفاقی می‌افتد؟

اگر به محض مشکوک شدن به کلامیدیا به پزشک مراجعه شود، احتمالا عفونت بدون هیچ مشکل پایدار برطرف می‌شود. با این حال اگر افراد برای درمان کلامیدیا خیلی صبر کنند، ممکن است مشکلات پزشکی جدی را تجربه کنند.

بیشتر بخوانید: تبخال تناسلی در زنان و مردان

عوارض کلامیدیا در زنان

زن مبتلا به کلامیدی|سیوطب

برخی از زنان دچار بیماری التهابی لگن یا اختلال التهابی لگن (PID)  می‌شوند، عفونتی که می‌تواند به رحم، دهانه رحم و تخمدان‌ها آسیب برساند.  بیماری التهابی لگن یا اختلال التهابی لگن یک بیماری دردناک است که اغلب نیاز به درمان بیمارستانی دارد.

اگر کلامیدیا درمان نشود، زنان نیز می‌توانند نابارور شوند زیرا در لوله‌های فالوپ ممکن است زخم ایجاد شود. زنان باردار مبتلا به این عفونت می‌توانند در هنگام تولد این باکتری را به نوزاد خود منتقل کنند که می‌تواند باعث عفونت چشم و ذات‌الریه در نوزادان شود.

بیشتر بخوانید: درمان سفلیس ساده است، اگر زمان طلایی را از دست ندهید

عوارض کلامیدیا در مردان

هنگامی که کلامیدیا درمان نشود، مردان نیز ممکن است دچار عوارض شوند. اپیدیدیم، لوله‌ای که بیضه‌ها را در جای خود نگه می‌دارد ممکن است ملتهب شده و باعث درد شود. این عارضه به عنوان اپیدیدیمیت شناخته می‌شود.

عفونت همچنین می‌تواند به غده پروستات گسترش یابد و باعث تب، مقاربت دردناک و ناراحتی در ناحیه کمر شود. یکی دیگر از عوارض احتمالی اورتریت کلامیدیا مردانه است.

این موارد تنها برخی از شایع‌ترین عوارض کلامیدیا درمان نشده هستند، به همین دلیل است که باید فورا تحت مراقبت‌های پزشکی قرار بگیرید. اکثر افرادی که به سرعت تحت درمان قرار می‌گیرند، هیچ مشکل پزشکی طولانی‌مدت ندارند.

بیشتر بخوانید: 22 درمان خانگی تبخال تناسلی؛ مبارزه با بیماری مقاربتی در منزل

پیشگیری از کلامیدیا

در این بیماری هم پیشگیری بهتر از درمان کلامیدیا به شمار می‌رود. مطمئن‌ترین راه نزد زن و شوهرها برای جلوگیری از ابتلا به کلامیدیا استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی است. برای انجام رابطه جنسی ایمن، توصیه می‌شود:

  • برای هر رابطه از محافظت استفاده کنید
  • با همسرتان به طور منظم برای بیماری‌های مقاربتی آزمایش شوید
  • تا زمانی که همسر از نظر بیماری‌های مقاربتی غربالگری نشده، از داشتن رابطه جنسی دهانی یا رابطه بدون محافظت خودداری شود
  • رابطه جنسی ایمن می‌تواند از همه افراد مقابل عفونت‌ها، بارداری ناخواسته و سایر عوارض محافظت کند. رابطه جنسی ایمن اگر به درستی انجام شود بسیار موفق است

بیشتر بخوانید: ژل شستشوی بانوان چیست ؟

درمان کلامیدیا در گلو

بیماری‌های مقاربتی نیز می‌توانند در طول رابطه جنسی دهانی منتقل شوند. تماس با دهان، لب‌ها یا زبان ممکن است برای انتقال کلامیدیا کافی باشد. اگر از رابطه جنسی دهانی به کلامیدیا مبتلا شوید، ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید.

مانند عفونت‌های کلامیدیایی واژینال یا مقعدی، علائم همیشه ظاهر نمی‌شوند. اگر علائم با کلامیدیا در گلو وجود داشته باشد، می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • گلو درد
  • گلو خشک
  • تب
  • سرفه کردن

سایر بیماری‌های مقاربتی می‌توانند در گلو ایجاد شوند. هر نوع عفونت در گلو علائم منحصربه‌فردی ایجاد می‌کند.

بیشتر بخوانید: لوبریکانت چیست؟فواید و عوارض لوبریکانت ها به همراه طرز استفاده

درمان کلامیدیا در چشم

عفونت کلامیدیا در ناحیه تناسلی شایع‌تر است، اما می‌تواند در مکان‌های کمتر شایع مانند مقعد، گلو و حتی چشم‌ها رخ دهد. ممکن است از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با باکتری در چشم ایجاد شود.

به عنوان مثال، اگر چشم خود را بدون شستن دست لمس کنید، عفونت می‌تواند از ناحیه تناسلی به چشم برسد. اگر عفونت چشمی کلامیدیا دارید که به عنوان ورم ملتحمه کلامیدیا نیز شناخته می‌شود، علائم زیر ممکن است رخ دهد:

  • سرخی
  • ورم
  • خارش
  • تحریک
  • مخاط یا ترشح
  • حساسیت به نور (فوتوفوبیا)

در صورت عدم درمان، کلامیدیا در چشم می‌تواند منجر به نابینایی شود. اما به راحتی قابل درمان است و درمان اولیه به درمان عفونت و جلوگیری از عوارض کمک می‌کند. کلامیدیا در چشم ممکن است با عفونت‌های شایع چشم اشتباه گرفته شود.

بیشتر بخوانید: علائم ایدز در مردان 2 تا 6 هفته بعد از ورود ویروس پدیدار می‌شود

کلامیدیا و سوزاک

کلامیدیا و سوزاک دو بیماری مقاربتی شایع هستند. هر دو توسط باکتری‌هایی ایجاد می‌شوند که می‌توانند در طول رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی منتقل شوند.

هر دو بیماری مقاربتی بعید است علائم ایجاد کنند. اگر علائم ظاهر شود، افراد مبتلا به کلامیدیا اولین علائم را ظرف چند هفته پس از ابتلا به عفونت تجربه می‌کنند.

در مورد سوزاک، ممکن است علائم بسیار طولانی‌تر باشد. هر دو عفونت علائم مشابهی دارند. این علائم شامل موارد زیر است:

  • درد یا سوزش در هنگام ادرار
  • ترشح غیرطبیعی از آلت تناسلی، واژن یا مقعد
  • تورم در بیضه یا کیسه بیضه
  • درد رکتوم
  • خونریزی از راست روده

این دو عفونت همچنین در صورت عدم درمان می‌توانند منجر به بیماری التهابی لگن و مشکلات تولید مثل شوند.

سوزاک درمان نشده می‌تواند منجر به خارش، درد در ناحیه تناسلی و درد در راست روده هنگام اجابت مزاج شود. زنان مبتلا به سوزاک درمان نشده نیز امکان دارد قاعدگی طولانی و سنگین و درد را در حین مقاربت تجربه کنند.

کلامیدیا و سوزاک را می‌توان به طور موثر با آنتی‌بیوتیک درمان کرد. آن‌ها هر دو قابل درمان هستند و در صورت درمان سریع بعید است مشکلات طولانی‌مدت ایجاد کنند.

بیشتر بخوانید: درمان سوزاک؛ از اندام‌های تناسلی تا گلو و چشم

سخن آخر درباره درمان کلامیدیا

کلامیدیا را می‌توان به راحتی با آنتی‌بیوتیک درمان کرد. افراد HIV مثبت مبتلا به کلامیدیا باید مانند افرادی که HIV منفی هستند، درمان شوند. افراد مبتلا به کلامیدیا باید به مدت 7 روز پس از مصرف تک دوز آنتی‌بیوتیک یا تا پایان یک دوره 7 روزه آنتی‌بیوتیک از فعالیت جنسی خودداری کنند تا از سرایت عفونت به شریک جنسی جلوگیری شود.

مهم است که تمام داروهای تجویز شده برای درمان کلامیدیا مصرف شود. داروی کلامیدیا را نباید با کسی به اشتراک گذاشت. اگرچه دارو عفونت را متوقف می‌کند اما هیچ آسیب دائمی ناشی از بیماری را ترمیم نمی‌کند.

اگر علائم فردی بیش از چند روز پس از دریافت درمان ادامه یابد، باید برای ارزیابی مجدد به یک پزشک متخصص مراجعه کرد. عفونت مکرر با کلامیدیا شایع است.

بیشتر بخوانید: 7 درمان خانگی تریکومونیازیس و روش‌های مرسوم پزشکی

زنانی که شریک جنسی آن‌ها به درستی درمان نشده‌اند در معرض خطر بالای عفونت مجدد هستند. ابتلا به عفونت‌های کلامیدیایی متعدد، خطر عوارض جدی سلامت باروری از جمله بیماری التهابی لگن و حاملگی خارج از رحم را افزایش می‌دهد.

زنان و مردان مبتلا به کلامیدیا باید حدود سه ماه پس از درمان عفونت اولیه مورد آزمایش مجدد قرار گیرند، صرف نظر از اینکه معتقدند شریک جنسی خود با موفقیت درمان شده یا خیر.

نوزادان آلوده به کلامیدیا ممکن است به افتالمی نوزادی (کانژونکتیویت) یا پنومونی (ذات‌الریه یا سینه‌پهلو) مبتلا شوند. درمان کلامیدیا در نوزادان با آنتی‌بیوتیک قابل انجام است.

منبع
healthline.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا